Jens Fransen, onze man in Libië, klonk vanmorgen in De Ochtend weinig hoopvol. 'Als de euforie bekoeld is, zal je merken dat Libië blijft wat het is: geen land. (...) De verschillende stammen konden tot nu toe nooit aan één zeel trekken.'
We wisten al dat Khaddafi beweert dat hij alleen maar symbool van het Libische volk is (of was), niet de machthebber. Dat Libië een een 'Jamahiriya' is (of was), een 'staat van de massa's'. En dat het Oost-Libië nogal verschilt van West-Libië.
Maar wat moeten we ons voorstellen bij die fameuse Libische stammen? Zijn dat families? Clans? Mensen die in eenzelfde regio wonen?
Is 'stam' in de 21ste eeuw nog wel een relevant begrip? Bij ons roept het vooral herinneringen op aan de lessen vaderlandse geschiedenis waarin Trevieren, Aduatiekers, Morinen, Menapiërs, Eburonen, Nerviërs met wisselend succes de Romeinen uit de eikenwouden probeerden te jagen. Ruim 20 eeuwen geleden.
