Interne Keuken
De muze van de gokverslaafde
za 4 dec. - 11:16
22 december 1849. Fjodor Michailovitsj Dostojevski, 28 jaar, staat voor het vuurpeleton. In het volle besef dat de laatste seconden van zijn leven wegtikken, geblinddoekt en in een wit doodskleed.
Dan krijgen de peletonsoldaten het bevel de aftocht te blazen. Dostojevski wordt weggeleid van de executieplaats. Tsaar Nicolaas I heeft een sinistere grap uitgehaald: er wordt een nieuw vonnis voorgelezen. Dostojevsi wordt veroordeeld tot vier jaar strafkamp. Nooit is iemand zo gelukkig geweest met vier jaar dwangarbeid in Siberië.
Zaterdag gaat Emmanuel Waegemans in Interne Keuken dat verhaal ongetwijfeld opnieuw vertellen. Het trauma dat Dostojevski heeft overgehouden aan zijn schijn-executie, zou wel eens de verklaring kunnen zijn voor de epileptische aanvallen die hem teisteren en voor zijn ziekelijke, destructieve gokverslaving.
Als Anna Snitkina niet had gesolliciteerd om zijn secretaresse te worden, had Dostojevski zijn meesterwerken nooit kunnen schrijven. Hij zou ten onder gegaan zijn in diepe schulden. Wij zouden verstoken gebleven zijn van De gebroeders Karamazov en Misdaad en straf.
U voelt het wellicht aan uw ellebogen: Anna Snitkina begint als secretaresse, maar zal snel mevrouw Dostojevskaja worden. En hoewel haar naam zelden valt als het over Dostojevski gaat: meneer had mevrouw harder nodig dan mevrouw meneer.
Andrew D. Kaufman heeft over het leven van Anna Snitkina De muze van de gokverslaafde geschreven. Emmanuel Waegemans heeft het voor ons gelezen.
