De Wereld van Sofie
De schuld bij het slachtoffer
wo 11 mrt. - 10:51
Miriam kreeg te maken met victim blaming. Ze werd door haar man jarenlang psychisch maar ook lichamelijk geterroriseerd, ze werd ook verkracht door haar eigen man. Ze legde herhaaldelijk klacht neer, het duurde een tijd voor politiediensten en justitie haar geloofden. Bij justitie kreeg ze op een gegeven moment te horen: “mevrouw, u als juriste, u had beter moeten weten, waar komt u mee af”. Een reportage van Brecht Devoldere.
“Je had maar niet zo laat daar moeten zijn. Je had maar niet dat doorzichtige bloesje moeten dragen”. Ontstellend dat je dat als slachtoffer van seksueel geweld verweten wordt. Hoe verklaart experte Ines Keygnaert (UGent) dat slachtoffers vaak zèlf beschuldigd worden?
In tal van popnummers wordt het fenomeen victim blaming aan de kaak gesteld. Een bloemlezing door Sofie.
Het fenomeen “victim blaming” is niet nieuw natuurlijk. Ook in de middeleeuwen werden verkrachte vrouwen afgeschilderd als vrouwen die het zelf gezocht hadden. Chanelle Delameillieure werkt momenteel een doctoraat af over verkrachting en ook “schaking” van vrouwen in de middeleeuwen.
De term “victim blaming” geldt niet alleen in een context van seksueel geweld maar ook van racisme. De term verwijst oorspronkelijk naar het boek ‘Blaming the victim’ uit 1971 van William Ryan. Dat boek was onder meer een reactie op het controversiële Moynihan Report uit 1965, waarin de oorzaken van de armoede bij de zwarte Amerikaanse bevolking onderzocht werden. Geert Buelens geeft er duiding bij, hij schreef zelf het boek ‘De Jaren Zestig - een cultuurgeschiedenis’ (2018) met daarin veel aandacht voor de zwarte burgerrechtenbeweging van de jaren 60.
Ook mannelijke slachtoffers krijgen te maken met victim blaming. Homostellen die met geweld te maken krijgen, krijgen wel eens te horen dat ze zich dan maar niet hand in hand over straat moeten lopen. Rehm Wittewrongel is een homoseksuele man die besliste zijn gedrag dan maar aan te passen, “ik zorg ervoor dat mijn geaardheid niet opvalt”. Geeft hij dan niet net toe aan het systeem van “victim blaming”? Ward Bogaert sprak met hem.
