Nieuwe Feiten
"De tramchauffeur praatte luid over zijn liefdesproblemen"
wo 13 jun. - 3:03
Beste luisteraar,
Ik heb recentelijk in Antwerpen een tram genomen waarvan de bestuurder danig in de problemen zat. Persoonlijke problemen. En dat weet ik, omdat ik het uit zijn eigen mond vernomen heb. Hij heeft het me de hele tramrit door lang en breed uit de doeken gedaan. Op lijn 18 was dat.
Vroeger, toen we een trambestuurder nog wattman noemden, was er op de wand boven zijn hoofd een metalen bordje geschroefd met de tekst: "Verboden met de bestuurder te spreken". Want die moest zijn gedachten bij het verkeer houden en mocht niet worden afgeleid.
In oudere rijtuigen hangt zo'n soort bordje trouwens nog altijd. Maar ik pleit onschuldig: ik heb niet met de bestuurder gesproken. Ik zat gewoon niet al te ver van hem vandaan en heb ongewild het telefoongesprek opgevangen dat hij, denkelijk met een vriend, aan het voeren was. Handsfree, daar niet van.
Zo openbaar als zijn vervoer was, zo privé was zijn verhaal. Want het ging niet goed tussen hem en zijn vrouw (of vriendin, daar wil ik van af zijn). Ze waren namelijk heel verschillend. Maar dan echt wel heel verschillend. En dan moet een mens alles wat wrevel wekt zoveel mogelijk vermijden en dat bleek verre van simpel.
Of het met zijn liefdesleven te maken had was me niet duidelijk, maar op zeker moment begon de bestuurder te citeren uit een liedje van Jan De Wilde, zomaar uit zijn blote hoofd en dat was, bij dit liedje, best wel een prestatie:
Stomme idioot, genie van de Karpaten, mottige malloot, rattenkop vol gaten, kikvors, potentaat
Enzovoort... Zelf heb ik de tekst moeten opzoeken om hem hier te kunnen herhalen. Het ging van kwaad naar erger want de trambestuurder had ook financiële moeilijkheden. Betalen met zijn bankkaart lukte niet meer. Geld uit de automaat halen ging nog wel, gek genoeg. Maar de naakte waarheid (zo noemde hij dat), was dat er niet eens meer 1000 euro op zijn rekening stond. En dingen op afbetaling kopen, zei hij bij zichzelf: "Man, begin d'r niet aan ..."
Even heb ik overwogen op die pechvogel toe te stappen en een bemoedigend woord tot hem te richten. Dat heb ik uiteindelijk toch maar niet gedaan, per slot wordt praten tegen de bestuurder met het oog op de verkeersveiligheid afgeraden, als het al niet verboden is.
Lijn 18, zei ik daarnet, maar die bestaat niet in Antwerpen. Het was een ander nummer. Ik moet er niet aan denken dat zo'n jongen na dit stukje ook nog last krijgt op zijn werk.
