"De verschillen in gelijkheid tussen man en vrouw zitten vooral op het onbewuste niveau"

“Denk maar aan je eigen kinderen die je op een bepaalde leeftijd naar een vereniging stuurt. Je zoontje stuur je traditioneel naar een voetbalclub en een meisje naar de dansclub,” zegt Steven De Baerdemaeker, gedetacheerd leerkracht van çavaria. Hij begeleidt scholen bij het opsporen van genderdiscriminatie en adviseert ze om het tegen te gaan:

Op scholen is er een poppenhoek voor meisjes en een bouwhoek voor jongens. In een ideale situatie vind je in elke hoek elementen van beide terug.

Vooral in de kleuter- en lagere school kom je die strikte opdeling tussen poppenhoek en bouwhoek tegen. En het is niet zo eenvoudig voor leerkrachten om hier vanaf te wijken. "Voor bepaalde leerkrachten zorgt het zelfs voor kortsluiting in hun hoofd." Toch is het voor kinderen perfect logisch.

Sommige ouders willen misschien niet dat hun zoontje met poppen speelt. Maar daar gaat het hier niet om volgens Steven. "Het gaat over de ontwikkelingskansen voor kinderen." Want waarom willen we dat kinderen in een bepaalde hoek spelen? "Omdat ze dan bepaalde vaardigheden ontdekken."

Wie wil er nu niet dat zijn kind zoveel mogelijk van zijn eigen vaardigheden en talenten ontplooit?

Het zou ook evident moeten zijn dat leerkrachten zich niet laten vangen aan bevestigend taalgebruik. Zo zegt iedereen wel eens dat hij of zij een paar sterke jongens nodig heeft om wat dozen te verhuizen. Maar dat is niet vanzelfsprekend. “Ik merk dat ik mezelf zelfs nog betrap op zo’n uitspraken."

Het effect

“We zien gelukkig al een positieve evolutie op de arbeidsmarkt op het vlak van het doorbreken van rolpatronen. Toch is het effect van onze begeleiding op scholen nog niet te meten. Daar is het nog te vroeg voor. We kunnen nu alleen maar afgaan op wat leerkrachten zeggen over gedragingen van hun leerlingen.”

We kunnen maar hopen dat we over 15 à 20 jaar de gevolgen zien op de arbeidsmarkt.

Beluister het volledige gesprek hieronder.