"Die mannelijke vrijgezellen? Een selderijstengel is nog aantrekkelijker”

Het was me het avondje wel voor Fleur van Groningen. Ze keek voor het eerst naar Temptation Island. Maar het was niet echt wat ze ervan verwacht had…

Fleur mag haar verontwaardiging kwijt in één minuut:

Voor het eerst in mijn leven heb ik naar Temptation Island gekeken. Ik schaam me daar wat over.

Mocht er een intellectueel verantwoorde versie van de show bestaan waarbij pakweg Ramsey Nasr, Kristien Hemmerechts en Etienne Vermeersch zich in een Thais resort zouden terugtrekken, dan had ik daar natuurlijk op afgestemd.

Maar Etienne Vermeersch had het gisterenavond over euthanasie op één, en daar stond mijn kop pas naar nadat ik naar Temptation Island had gekeken.

Mij was verteld dat Temptation Island dé ultieme relatietest is. En ik die dacht dat dat een huis verbouwen, een baby, en een postnatale depressie krijgen was. Ik was dus wel nieuwsgierig.

Eerst maakten de vrouwelijke vrijgezellen hun intrede. Gestroomlijnde bimbo's die naar eigen zeggen hartjes kwamen breken. Gezellige types dus.

Eentje stelde zich voor met "Ik ben Jill en ik krijg altijd wat ik wil" .

Daar werd ik een beetje jaloers van. Wat moet het leven makkelijk zijn als je Jill heet. In de supermarkt, in de file, in bed, overal krijgen wat je wil.

Ik probeerde het thuis op de zetel ook even.  "Ik ben Fleur... en ik...". Laat maar. Op mijn naam rijmen enkel woorden zoals deur, scheur en sleur.

Vervolgens maakte ik kennis met tien zelfingenomen mannelijke vrijgezellen die eruit zagen alsof ze hun eigen naam niet eens konden onthouden, en voortdurend naar hun eigen spiegelbeeld op hun glimmende spierballen staarden.

Nee, dan is een selderijstengel aantrekkelijker.

En ik lust niet eens selder.