De bende van Annemie
"Die verbrijzelde voorruit, die donkere nacht. Ik werd er bijna dagelijks mee geconfronteerd."
di 10 nov. - 10:05
Een man getuigt anoniem over het verkeersongeval dat hij veroorzaakte. Hij kan niet geloven dat sommige mensen dronken rijden, of telefoneren achter het stuur. Soms tikt hij wel eens op een raampje om de bestuurder aan te spreken, maar krijgt rare blikken terug. "Mensen beseffen niet dat een ongeval op elk moment kan gebeuren".
Hij vertelt zijn verhaal.
Eerst dacht ik 'plankgas', maar toen besefte ik dat ik de enige was die iets kon doen. Ik heb de man geïmmobiliseerd en met hem gepraat tot de hulpdiensten kwamen.
Diezelfde nacht heb ik de situatie proberen nabootsen met een speelgoedautootje van mijn zoon. Hoe kan het dat ik die persoon niet gezien heb?
Ik keek er enorm tegenop het slachtoffer te gaan bezoeken in het ziekenhuis. Maar hij zei "Kom maar binnen, ik zal niet bijten." Hij nam de spanning meteen weg, er waren geen verwijten.
Ik heb een enorm schuldgevoel, dat is ook de reden waarom ik uitgestapt ben. Ondertussen is het slachtoffer na een zware revalidatieperiode terug aan het werk. Ik ben dolblij dat hij nog leeft. Hij zei me in het ziekenhuis: "De volgende keer zie ik je liever op café dan ervoor."
Voor veroorzakers van verkeersongevallen bestaat er inmiddels een lotgenotengroep, EvenZeer. Mailen kan ook, via evenzeer@gmail.com.
Voor meer informatie kun je je melden bij Rondpunt vzw. Suggnomè vzw is een dienst voor herstelbemiddeling. Het CAW (Centrum voor Algemeen Welzijn) helpt je met welzijnsvragen.
Meer getuigenissen van veroorzakers van verkeersongevallen lees je in het boek 'Mij overkomt het niet' van Sabine Cocquyt, waarin vijf veroorzakers hun verhaal vertellen.
Herbeluister hier de getuigenis in De Bende van Annemie: