De bende van Annemie
Dixie Dansercoer: "Ik heb snel schrik"
ma 15 feb. - 11:10
Angst kan een gezond signaal zijn. Dat leerde Dixie Dansercoer van bergbeklimmer Alain Hubert. "Alain is een paar keer heel dicht bij de top van de Mount Everest geweest, op slechts 50 meter, zonder de eindmeet te halen. Hij keerde terug."
Die levensles past Dixie Dansercoer ook toe op zijn eigen leven, zoals in een situatie waarbij hij geconfronteerd werd met een ijsbeer: "Ik tril op mijn benen van angst, maar dan doen we gewoon wat er op voorhand afgesproken is in de groep."
Ga nooit alleen!
Volgens Dixie Dansercoer zijn Belgen en Noren voorzichtiger dan pakweg de Britten. Enkele weken geleden stierf de Britse militair en ontdekkingsreiziger Henry Worsely aan de gevolgen van een buikvliesontsteking. Hij probeerde als eerste persoon de Zuidpool te voet over te steken zónder hulpmiddelen. Een tocht van meer dan 1500 km, die hij moest staken op amper 48 km vóór het einde.
"Britten zijn doordrijvers, tot op het bot. Dat siert hen. Ik heb beloftes gemaakt aan het thuisfront om niet zo risicovol te werk te gaan", zegt Dansercoer. Zelf had hij waarschijnlijk veel sneller de hulpdiensten gebeld. "Henry Worsely is een spijtig voorbeeld. Een triest verhaal waar we lessen uit moeten trekken."
Volgens Dixie Dansercoer is er een goede, algemene regel die voor alle risicovolle sporten geldt: ga nooit alleen!
Hij ziet zichtzelf niet over zijn eigen grenzen te gaan, daarvoor heeft hij een goed buikgevoel ontwikkeld. Dus, risico's nemen? Ja, dat wel. Maar dan wel berekende risico's.
"Ik heb een buikgevoel ontwikkeld om mijn 'rode lijn' te voelen."
