Django, de film

Django-muziek staat nl. voor gypsy swing, het soort jazz die ontstond in de zigeunergemeenschappen in verschillende landen van West-Europa. En nu is er eindelijk ook een film over de man die aan de basis lag van een heel nieuw muziekgenre. 

Regisseur Etienne Comar wilde geen klassieke biopic maken, in de zin van: het klassieke verhaal van een leven van een muzikant, van geboorte tot aan de dood. Waar Comar wel naar zocht, was een crisisperiode in het leven van een artiest, een confrontatie tussen de artistieke vrijheid en de beperkingen van een politiek regime, in casu dat van de nazi's.

Hoe doorstond Django Reinhardt, één de grote sterren uit de subcultuur van de manouches, de zigeuners, de opkomst van het nationaal-socialisme? En hoe overleefde hij de dreiging van de concentratiekampen? Over dit hoofdstuk in het leven van de Belgisch-Franse gitarist is maar weinig bekend, maar precies dit weinige aan info inspireerde filmmaker Comar tot een verhaal over vrijheid en beperking. 

Michaël Robberechts praatte met de regisseur en met het glamoureuze filmkoppel Reda Ketab en Cécile de France. De actrice uit de films van de broers Dardenne is trouwens, een beetje zoals bij Django Reinhardt zelf, een Française met een Belgische achtergrond. Een internationale cast rond het leven van een Grote Belg in Brussel, quoi.