"Door perfect te weten wat ik kan en niet kan, ben ik net zelfzeker geworden"

Frances was één van de 'slechtere leerlingen', ze bungelde vaak aan de staart van de klas. Ze weet nog goed hoe één van de leerkrachten op haar school, in het eerste of tweede leerjaar, de gewoonte had om bij het rapport ook cadeautjes uit te delen. "Dan mocht je op zijn lessenaar, in volgorde van punten, een cadeautje gaan kiezen. En ik was zéker bij de laatste 10, dus dan had je alleen nog maar keuze uit de laatste cadeautjes die er nog lagen." Voor Frances wat dat echt een 'walk of shame'.

We moeten stoppen met mensen hun waarde af te meten aan punten.

Om niet naar school te moeten, deed Frances heel vaak alsof ze buikpijn had. "Mijn ouders hadden dat ook wel door, en zijn dan op zoek gegaan naar een andere school." Uiteindelijk is ze op een Montessorischool terechtgekomen, waar de aanpak haar véél beter lag. 

"Het feit dat ik me zo vroeg al mocht neerleggen bij dingen die ik niét kon, heeft van mij een zelfzekere persoon gemaakt. Daar ben ik mijn ouders nog steeds heel dankbaar voor, dat ze me dat hebben gegeven."

In perfect weten wat je wel en niet kan, ligt zelfzekerheid.