Dubbelbloed
"In Waterschei maakte het niet uit waar je vandaan kwam"
vr 5 jul. - 11:34
Waterschei is een onderdeel in de Limburgse stad Genk, en een plek waar heel veel mensen woonden die in de mijnen werkten. Jani Kazaltzis groeide er op tussen àlle nationaliteiten.
“Ik denk heel vaak terug aan de tijd dat ik in Waterschei woonden. Daar heerste zo’n samenhorigheid. Er wonen heel veel verschillende culturen samen.” Er waren mensen die oorspronkelijk uit Griekenland kwamen, zoals de ouders van Jani zelf, maar ook mensen met roots in Turkije, Marokko, Spanje, … “We woonden er allemaal door mekaar.”
Veel culturen, veel feesten
Jani vertelt hoe er altijd feest was, door al die verschillende culturen in één wijk: “Er was altijd feest: Suikerfeest, pasen, het offerfeest. De moslims kwamen bij ons thuis eten met pasen, en dan zorgden wij ervoor dat we lamsvlees in huis hadden.” Zelfs als de moslims in de Ramadan zaten, deed Jani mee: “Ik bleef soms bij onze Turkse vrienden slapen, als mijn ouders er niet waren ofzo, en dan deed ik mee. Dat was gewoon normaal.”
Racisme was onbekend
In Waterschei kende Jani geen racisme, zegt hij. “Ik heb nooit het woord racisme echt begrepen. Pas als ik naar Antwerpen verhuisde, begreep ik het. Niet dat ik daar plots tussen de racisten woonde, maar daar zag ik een verschil.” Hij zag hoe mensen van de Marokkaanse gemeenschap en de Turkse gemeenschap niet ‘door mekaar’ woonden, zoals in de wijk van zijn jeugd. “Marokkanen apart, Turken apart: ik vond dat zo bizar, ik heb daar ook heel lang moeite mee gehad”, vertelt Jani.
In Antwerpen ziet hij hoe mensen hun eigen gemeenschap opzoeken. “Ik snap dat, dat is gemakkelijk, ze spreken dezelfde taal.” Maar tegelijk vindt hij dat de jongere generatie dit niet meer mag doen: “Je hoeft toch niet meer bij ‘je eigen groep’ te zitten? Je spreekt toch allemaal Nederlands?” Net het feit dat iedereen door mekaar woont, maakt volgens hem dat je niet meer naar mekaars afkomst kijkt, maar iemand gewoon ziet als je buurman.
Dan bekijk je mensen niet als 'de Turk', of 'de Marokkaan', maar gewoon als ‘mijn buurman’.
In Waterschei is dat nog altijd zo, en dat maakt Genk voor Jani een goed voorbeeld van hoe je verschillende culturen moet samenbrengen. “Want als je daar woont, heb je niet door dat er een verschil is tussen mensen.”
Waterschei is een voorbeeld voor de hele samenleving.
Dominiek Sneppe
Jani reageert in de uitzending ook op de uitspraken van Vlaams Belang-politica Dominiek Sneppe. Zij had in een kranteninterview gezegd dat ze "trouwen en kinderen adopteren voor holebi's een brug te ver vindt". Sneppe bleef in ook in een interview "De Ochtend" op Radio 1 bij haar mening. Jani: "Je mag bepaalde uitspraken doen, maar die moeten wel nog kloppen met de tijdsgeest waarin we leven. Je kan niet teruggaan in de tijd." Jani probeert het uit te leggen. "Dominiek is een vrouw in de politiek. Er hebben voor haar óók hebben gestreden, om haar de positie te kunnen laten innemen die ze nu inneemt." Hij wordt er heel kwaad van. "Ik wil er bijna naartoe gaan en vragen wat haar probleem is." Want, zegt hij: "Waar draait het om? Wij zijn wel mensen, he! Wat maakt het uit als we trouwen of niet trouwen?
Wat geeft iemand anders het recht om te bepalen wie met wie mag samenzijn? Ik vind dat absurd!"
Als één ding me echt raakt, is het wanneer iemand zegt wat iemand anders moet doen. Daar word ik superboos van.
