"Duracell-konijn Odoi is een revelatie, evolutie van Kompany is opmerkelijk"

Beluister de analyse van Peter Vandenbempt in 'De Ochtend' via Radio 1 Select

"Club Brugge speelde een referentiematch tegen Antwerp"

Club Brugge boekte gisteren een sprekende overwinning in de topper tegen Antwerp. Een referentiematch van de kampioen tegen een rechtstreekse concurrent met titelambities in wat de voorbije jaren op en naast het veld is uitgegroeid tot een prestigeduel.

Club heeft eindelijk nog eens gevoetbald en gewonnen als een echte titelkandidaat. Dominant, met veel tempo, pressing, snel en goed voetbal, met 4 wintertransfers die een hoofdrol hebben gespeeld.

Adamyan hebben we toch een beetje ontdekt als diepe spits, de jongens op de flanken - Skov Olsen en Buchanan - gaven het spel van Club Brugge diepgang en wat versnelling en acties.

Maar de meest opvallende was toch Denis Odoi in zijn voor hem ook nieuwe rol als verdedigende middenvelder. Een revelatie. Hij heeft in zijn jaren in Engeland een geweldige evolutie doorgemaakt. Hij is nog altijd dat Duracell-konijn, maar ook voetballend onder druk heel erg rustig en heel erg sterk.

Het moet natuurlijk allemaal nog bevestigd worden. Woensdag zal de bekermatch tegen AA Gent een beetje moeilijker zijn, maar als Club Brugge zonder zijn grootste talent - Charles De Ketelaere - dit niveau kan halen en aanhouden, zal het er straks toch weer niet al te ver af zijn.

Dat is het voordeel als je financieel sterk staat als Club Brugge. Dan kan je in de zomer fors investeren - dat is vooralsnog toch geen groot succes geweest - en kan je in de winter toch hier en daar flink corrigeren.

Het lijkt toch stilaan bevestigd te worden dat Club Brugge nieuwe, frisse jongens nodig had om een nieuwe wind te laten waaien na al die succesvolle jaren met dezelfde mensen en dezelfde trainer.

Het lijkt toch stilaan bevestigd te worden dat Club Brugge nieuwe, frisse jongens nodig had om een nieuwe wind te laten waaien na al die succesvolle jaren.

Pijnlijk gebrek aan kwaliteit aan de bal bij Antwerp"

Bij Antwerp loert de crisis om de hoek, ineens lijkt een plek in de top 4 niet langer verzekerd en worden er vragen gesteld bij de aanpak van coach Brian Priske. Het is toch vooral verontrustend dat Antwerp na Union nu ook weer kansloos verloren heeft van een andere concurrent uit de top 4.

Ik vind niet noodzakelijk dat het zomaar terug te brengen is tot een kwestie van mentaliteit of gebrek aan scherpte. Ik vond dat Antwerp - net als Club Brugge overigens - wel agressief aan de wedstrijd begon.

Maar er was een pijnlijk gebrek aan kwaliteit aan de bal. Anders dan Club had Antwerp problemen met het uitvoetballen: veel balverlies, slordigheden, geen ideeën, weinig tempo, over de hele wedstrijd nauwelijks een kans.

Spelers die gehaald zijn om de ploeg te dragen, presteerden ronduit zwak. Dan kijkt iedereen toch - hoe je het ook draait of keert - naar de vedette van de ploeg: Radja Nainggolan. Ik vind dat hij dit seizoen te vaak beneden de verwachtingen heeft gepresteerd. Dat heeft ook met fysieke mankementen te maken.

Ik herinner me nog dat Paul Gheysens in het begin van het seizoen zei: "Wat heb je het liefst: Nainggolan voor 2 miljoen of Vanaken voor 3 miljoen?" Ik weet niet wat hij daar ondertussen van denkt.

Nainggolan is ook niet hét probleem van Antwerp, het is een van de problemen. Voor Priske is het toch tijd om in dialoog te gaan met zijn spelers over dat befaamde systeem met de ruit op het middenveld waar hij aan vasthoudt. Of ze er nog in geloven, want dat moet natuurlijk wel?

En Priske moet ook spelers zoals Samatta, die ook niet rendeert, beter laten presteren. Er worden constantere prestaties verwacht, want we hebben al gezien hoe goed en dominant Antwerp kan voetballen.

Met deze kwaliteit is dat te weinig en te onregelmatig. Zondag volgt de derby tegen Beerschot, daarna Anderlecht. Veel tijd is er dus niet.

"Evolutie langs de lijn van coach Kompany is opmerkelijk"

Ook Anderlecht is nog niet zeker van Play-off 1 na een 0-0-gelijkspel in Leuven en zowaar een rode kaart voor Vincent Kompany. Er zit heel veel druk op bij Anderlecht en zelfs de immer koele Kompany heeft daar toch last van.

De tweede gele kaart was misschien wat snel gegeven na de eerste door scheidsrechter Lambrechts, maar ze was ook niet onterecht. Als je zo theatraal staat te brullen in het gezicht van de scheidsrechter, dan kan dat gebeuren.

Kompany had gelijk met zijn protest: de ref had een fout op Raman net daarvoor niet gefloten, de actie werd voortgezet en rechtsachter Murillo pakte rood. Maar de agressieve reactie van Kompany was wel opvallend. Zo kennen we hem toch eigenlijk niet.

Ik denk niet dat hij zo heeft staan roepen in het gezicht van Kouamé en die zijn twee missers waren veel groter dan die van de scheidsrechter. En die hebben Anderlecht toch twee kostbare punten gekost.

De evolutie langs de lijn van de trainer Kompany is toch een beetje opmerkelijk. Hij is - daar is iedereen het over eens - in zeer positieve zin geëvolueerd als trainer: flexibeler, het voetbal van zijn ploeg is geëvolueerd.

Maar dus ook zijn houding langs de lijn, zijn discours over de scheidsrechter, hij ergert zich ook aan de refs. Hij is een tussen aanhalingstekens "gewone trainer" geworden, die beslissingen hekelt. Dat deed hij in zijn eerste maanden nooit.

Ik zou zeggen; het is maar een beetje menselijk en een gevolg van de druk en de stress. Want laat het duidelijk zijn: Anderlecht moét de top 4 halen, moét Europees voetbal afdwingen en moét zich donderdag verplicht plaatsen voor de bekerfinale ten koste van Eupen.

Beluister de analyse van Peter Vandenbempt in 'De Ochtend' via Radio 1 Select

Bron: sporza.be en 'De Ochtend'

Luister ook