Eefje de Visser - Nachtlicht

Want wat de zangeres van ‘De koek’ en ‘Het is’ op haar derde uitspookt met Nederlandstalige pop is zo eigen dat ze - meer nog dan op die vorige twee - een genre lijkt uit te vinden. Laten we het electro-singersongwriter-urban-dance-folk-kleinkunst noemen. Omdat het dat allemaal tegelijk wel en niet is.

Tien tracks lang neemt Eefje de Visser je mee op een trip door haar hoofd. Waar beats en synthesizers intimiteit niet in de weg staan. En waar haar Nederlands maar in flarden verstaanbaar is. Zoekend naar klanken die aansluiten bij de muziek. De articulatie van onze taal moet zich daarnaar schikken. Wat je wel opvangt, maakt nieuwsgierig. Associaties van gedachten.

Veel songs op ‘Nachtlicht’ werken even goed als je ze losmaakt van hun betekenis. Ze moet het misschien maar eens proberen. In Engeland, Amerika of Kyrgizië. Daar horen ze Christine and the Queens met een scheut The XX. Hoopt Eefje, want ze wil met ‘Nachtlicht’ live naar festivals en clubs, eerder dan zittende theaters.

Eén opmerking: het blauwe lettertype op een zwarte achtergrond in het CD-boekje is nauwelijks leesbaar. Misschien met opzet. Om ons tot extra moeite te dwingen haar teksten te begrijpen. Liefst zou Eefje de Visser niets meer prijs geven dan je hoort. Daarvoor is de radio uitgevonden.