Met een half oog op twitter en een schuin op CNN hebben wij daarstraks de lange televisietoespraak van kolonel Khaddafi - wij blijven het zo schrijven - proberen te volgen. Broeder leider stond voor de ruïne van z'n ouderlijk huis dat in 1986 door de VS gebombardeerd is tijdens Operation El Dorado Canyon. Live of opgenomen, dat was niet duidelijk.
Ferme, curieuze, verwar(ren)de en bij wijlen totaal daze dingen hebben we Khaddafi horen zeggen. Dat hij niet zal wijken. Dat de protesterende jongeren gedrogeerd zijn door Tunesië en Egypte. Dat iedereen die de wapens opneemt de doodstraf krijgt. Zij die spioneren voor andere landen ook. Evenals ondermijners van de staat en zij die voor vreemde mogendheden werken. En als de betogers zich niet overgeven zal Libië desnoods huis voor huis doorzocht en gezuiverd worden van demonstranten. Sommigen menen dat hij gecodeerde orders voor een genocide gaf.
Enfin, wij weten sinds gisteren dat het niet meer goed komt met Khaddafi, wat hij zelf ook moge beweren. Hebt u gezien hoe hij via de Libische staatstelevisie liet weten dat hij niet naar Venezuela was gevlucht? Hij verkondigde dat vanuit een aftands autootje, terwijl hij een paraplu vasthield. En dat laatste, weten leiders met historisch besef, is een formidabele blunder. Sinds de late jaren '30 van vorige eeuw is een leidsman-met-paraplu een gepatenteerde zwakkeling en het voorwerp van spotternijen. En niet (alleen) omdat hij/zij aan paraplupolitiek zou doen.
Wat wil het geval? Op 30 september 1938 stapte de Britse premier Neville Chamberlain met een paraplu uit een vliegtuig om zijn fameuze Peace For Our Time-speech te houden. Hij kwam terug uit Duitsland waar hij met Frankrijk en Italië het Verdrag van München had ondertekend. Sindsdien staat Chamberlain als 'Umbella Man' bekend, en u weet hoe het luttele jaren later met die 'peace for our time' is afgelopen.
Na Chamberlains vertrek zou Hitler gezegd hebben: "Heren, dit was mijn eerste internationale conferentie en ik kan jullie verzekeren dat het ook mijn laatste was". Een Brits diplomaat in Berlin had via verschillende betrouwbare bronnen vernomen dat hij ook zou geopperd hebben "Als die idiote oude man zich hier nog eens komt bemoeien met zijn paraplu, dan schop ik 'm van de trap en spring voor het oog van de fotografen op z'n maag." En in een van zijn publieke speeches: "Thank God we have no umbrella politicians in this country".
