Een vaag Duits compromis dat zal blijven nazinderen: "Transitcentra zijn de lijm geworden"

Wat is het compromis geworden?

"Transitcentra, dat blijkt het toverwoord, de lijm te zijn. De bedoeling van zowel Merkel als Seehofer was uiteindelijk dezelfde: minder asielzoekers naar Duitsland, maar hun methode was dus verschillend: Merkel wou een Europese oplossing, Seehofer wou de grenzen sluiten. Uiteindelijk zijn ze het eens geworden: asielzoekers die al in een ander Europees land geregistreerd zijn, zullen - zoals Seehofer wil - teruggestuurd worden, maar niet onmiddellijk aan de grens, wel vanuit Duitse transitcentra die heel dicht tegen tegen de grens komen.

Met andere woorden, ze worden niet echt tegengehouden, maar ze komen ook niet echt Duitsland in. Dat althans voor de landen waarmee Duitsland bilaterale akkoorden heeft of zal hebben. Landen waarmee geen akkoord is, van daaruit zullen asielzoekers onmiddellijk teruggestuurd worden op basis van een overeenkomst met Oostenrijk."

Wie heeft gewonnen: Merkel of Seehofer?

"Het compromis voorziet voldoende vaagheid om daar eigenlijk niet echt een antwoord te kunnen op geven. Enerzijds scoort Merkel: want haar schrikbeeld gesloten grenzen met vluchtelingen - een soort Calais aan de Duits-Oostenrijkse grens - is vermeden. Anderzijds wint ook Seehofer, want het asielshoppen "Ik ga naar het Europese land van mijn keuze" is op die manier ook verholpen.

Veel zal afhangen van de manier waarop het nu ingevuld wordt. Want hoe krijg je die vluchtelingen en migranten in die transitcentra? Hoe stuur je mensen onmiddellijk aan de grens terug als ze uit die andere landen komen waarmee geen overeenkomst is? Volgens mij heb je daar ook vormen van grenscontroles voor nodig. Die zijn er trouwens nu ook al op een paar plaatsen. Worden die uitgebreid of niet? Veel staat nog open."

Is de crisis definitief van de baan?

"Dat is absoluut nog niet zeker. Er zitten ook nog sociaaldemocraten in de Duitse regering, natuurlijk. De SPD. En zij wilden gisteravond nog niet zomaar instemmen met het akkoord. "We zijn blij dat er een akkoord is tussen CDU en CSU, we gaan het nu bestuderen." Ik kan me voorstellen dat ze gelukkig waren: de voorbije weken stonden ze zelf aan de kant als toeschouwer, te kijken op een familievete tussen twee christendemocratische partijen. Vanavond rond 18 uur komen de SPD, CDU en CSU samen.

Anderzijds: er zijn hele diepe wonden geslagen tussen de CDU en CSU, vooral tussen Merkel en Seehofer. Dat zou wel eens een "wapenstilstand" kunnen worden de komende jaren, een koude sluimerende oorlog."

Kan de Duitse regering nu verder?

"Voorlopig dus wel. Maar Merkel Seehofer, dat was sowieso altijd al een moeilijke band. Ook tien jaar geleden vlogen ze elkaar al in de haren. De strijd rond asiel en migratie duurt ook al 3 jaar. Het lijkt persoonlijk heel erg moeilijk tussen die beide. Maar ze moeten wel nog een jaar of drie samen met elkaar. De regering is amper honderd dagen bezig.

En, Merkel is hier niet beter van geworden: het was een ongeziene opstand tegen haar, tegen een van haar persoonlijke strijdpunten. Er werd deze keer niet toegegeven, Seehofer had er zelfs veel theater en dreigementen voor over en uiteindelijk haalt hij wel veel binnen: in eigen land is dat nieuw voor Merkel als regeringsleider. De regering kan verder, maar dit zal ze blijven meeslepen de komende jaren."

Beluister het interview met Jeroen Reygaert in 'De Ochtend':

Bron: vrtnws.be en 'De Ochtend'