De bende van Annemie
“Engelse uitdrukkingen gaan volledig aan mij voorbij”
ma 26 feb. - 1:25
“Engelse uitdrukkingen gaan volledig aan mij voorbij” zei de 86-jarige Els de Jonge vandaag in De Bende van Annemie. “Dat is niet meer van mijnen tijd. Je hoort constant Engels. Precies of dat is onze tweede landstaal.” Heeft ze een punt? Of is het slechts perceptie?
Freek Van de Velde, docent in de Nederlandse taalkunde aan de KU Leuven, neigt naar dat tweede: “Ik heb niet het gevoel dat veel mensen zich voortdurend ergeren aan het gebruik van het Engels. Al zijn er wel domeinen waar het gebruik toeneemt: het bedrijfsleven, de wetenschap, diplomatieke betrekkingen,… Maar aan de keukentafel gebeurt het relatief weinig, zegt hij. In Nederland en België is er op dit vlak ook een gematigd klimaat. Anders is het in Frankrijk, Spanje of Duitsland.
En moeten we dit alles nu erg vinden? Van de Velde spreekt over een natuurlijk fenomeen: “Talen nemen elementen op uit andere talen. Dat gebeurt al zo lang als we weten, in elke taal. Daar is niks raars aan, het is de normale gang van zaken.” Zo was dat vroeger met het Frans, en nu is het zo met Engels. En de vraag is maar of er voor al die ‘nieuwe’ woorden een vertaling moet komen: “Ik weet niet of we een Nederlands woord voor computer willen? Of voor sport, want ook dat is een leenwoord.”
Maar wat dan met een woord als “awkward”? Laten we toegeven: dat klinkt wat – pun intended – awkward. Om dit te duiden verwijst Van de Velde naar een collega: taalkundige Marc Van Oostendorp. “Hij heeft er een tijdje geleden op gewezen dat die ergernis niet zozeer de woorden betreft, maar vaak de mensen die die woorden gebruiken. Het zijn soms aanstellers die zich daar in grote mate van bedienen.” Denk bijvoorbeeld aan domeinen waar je weinig mee hebt: de wereld van de grootbankiers bijvoorbeeld, of managers en politici.