"Er heerst een zwijgcultuur over oudermishandeling"
zo 1 mei - 8:23
“Oudermishandeling is een vorm van familiaal geweld waarbij kinderen, minderjarig én meerderjarig, zich gewelddadig gedragen tegenover hun ouders. Dat kan verbaal, psychologisch, fysiek en financieel”, vertelt Yana Demeyere. Onder financieel geweld valt stelen, afpersing, …
Een gewelddadig patroon
Wanneer kan je echt spreken van oudermishandeling? “We hebben het dan over een patroon van gewelddadig gedrag. Door het gedrag van het kind wordt een zekere angst gecreëerd bij de ouders.” De ouder past vervolgens zijn gedrag aan om escalatie te voorkomen.
Oudermishandeling laat zich moeilijk vangen in cijfers, betreurt Demeyere. Dat is volgens haar deels te wijten aan het gebrek van een universele definitie. Daarnaast ligt de drempel bij aangifte enorm hoog: “De stap om naar de politie te gaan en je kind te criminaliseren, is heel moeilijk. Die komt vaak pas voor wanneer de situatie escaleert.”
De stap om naar de politie te gaan en je kind te criminaliseren, is heel moeilijk
Demeyere pleit voor sensibilisering, zowel bij de bevolking als bij hulpverleners. “Het is echt een fenomeen dat zich in de taboesfeer bevindt. Ik hoop dat mensen bereid zijn om naar buiten te stappen met hun verhaal en dit te delen.”
Verschillende verklaringen
Het gedrag kent verschillende verklaringen, legt de onderzoekster uit. “Sommige kinderen vertonen antisociaal gedrag. Andere kinderen kunnen hun emoties dan weer niet goed reguleren.” Oudermishandeling kan ook een reactie zijn op reeds bestaande trauma’s, zoals partnergeweld.
Ouders voelen zich vaak niet geloofd en botsen te veel op een grote drempel. “Luister dus zeker naar hun verhaal en wimpel het niet weg”, besluit Demeyere.
