Er was eens... een Grondwet

"Wie in ons land asiel aanvraagt, zal binnenkort verplicht worden zijn handtekening te zetten onder een papier met de belofte onze normen en waarden te respecteren. Nieuwkomers worden verondersteld de basisprincipes van onze Grondwet te onderschrijven.“ Zo hoorden we in het journaal.

We vonden dat toen heel raar. Hoe lang wonen wij hier nu al in dit land? Al ons hele leven, bijna 50 jaar. En nog nooit heeft iemand ons gevraagd om zo’n papier te ondertekenen. Zelfs niet ter gelegenheid van onze Plechtige Communie. Terwijl, die Grondwet, weten wij wat daar in staat? Neen, dat weten wij niet. Nog nooit gelezen. Niet op school, niet op het werk en thuis al helemaal niet. Maar we worden wel verondersteld om de basisprincipes ervan te eerbiedigen. Nu goed, misschien doen we dat wel vanzelf. Dat zou kunnen. Alleen weten we het niet zeker. Vraag ons niet wat ‘onze ‘ normen en waarden zijn. We zouden het niet met zekerheid kunnen zeggen. Terwijl het toch heel simpel is: lees gewoon die Grondwet.

Voor Johan Op de Beeck zou dat gerust een verplicht vak mogen worden in het onderwijs. Zijn nieuwste boek ‘Het verlies van België’ staat vol fantastische verhalen over de Belgische Revolutie van 1830 - met in de hoofdrol mensen waar je nog nooit van hebt gehoord - maar het eindigt met een vurig pleidooi voor onze Grondwet. Waarom we die dringend allemaal moeten lezen. En voorlezen aan onze kinderen. Ze gaan schrikken vanavond, maar het is voor hun eigen goed. Want anders… Ja, wat dan? Daarover gaan we het zaterdag hebben.

Nu beluisteren? Klik hieronder. Downloaden? Hier rechtsklikken en Opslaan als...