“Er wordt gezegd dat ik een profiteur ben"

Sinds haar 17 jaar was luisteraar Els actief als thuisverzorgster voor bejaarden. Twintig jaar later kreeg ze een burn-out en werd ze ontslagen omdat ze regelmatig uitviel. Meteen opnieuw aan het werk gaan zag ze niet zitten. “Ik ben een jaar thuis geweest en heb daarna tweedekansonderwijs gevolgd. Ik wou een andere job”, aldus Els.

Toch liep het mis. “Studeren was te intensief want ik had twee kinderen. Als je 40 bent heb je ook dubbel zo veel tijd nodig om leerstof te verwerken. Dus ik stopte ermee.” Uiteindelijk was ze maar liefst 25 jaar aan een stuk werkloos. “De laatste 7 jaar hebben ze mij voorgesteld om te stoppen met zoeken. Toen was ik 48”.

"De laatste 7 jaar hebben ze mij voorgesteld om te stoppen met zoeken. Toen was ik 48."

Doorheen de jaren werd ze slechts enkele keren door de VDAB op het matje geroepen. “Omdat ik medisch door een burn-out en nekklachten bepaalde dingen niet meer kon doen hebben ze mij uiteindelijk gerust gelaten”, vertelt Els. “Ik heb wel een paar keren een week bijscholing moeten volgen. Maar dat was allemaal bezigheidstherapie”, gaat ze verder.

De uitkering van Els lag tussen 800 en 1000 euro per maand. “Je moet toch heel creatief zijn om te overleven met dat bedrag”. Bovendien was het volgens haar niet volledig onverdiend, want ze deed 12 uur per week aan vrijwilligerswerk. “Ik vind dat ik daardoor wel een bijdrage geleverd heb.”

"Er wordt gezegd dat ik een profiteur ben, en ik snap dat. Maar er mag zeker geen heksenjacht zijn."

Els heeft doorheen de jaren heel weinig impulsen gekregen om toch aan het werk te gaan. “Er wordt gezegd dat ik een profiteur ben, en ik snap dat. Maar er mag zeker geen heksenjacht zijn. Ik ben te weinig positief gestimuleerd.”

Bron: Bij Debecker