Fatima over de typische Marokkaanse vreugdekreten: "Het raakt me oprecht als ik zie dat mensen het niet meer kunnen"

Daar lag hij dan zondag, Sonny Colbrelli, languit in het gras van het middenveld van de piste van Roubaix, te roepen en te tieren. Hij bleef maar door schreeuwen, minutenlang, en niemand wist precies hoe te reageren. Ook in veel moslimlanden en in sommige Afrikaanse landen slaken vrouwen indrukwekkende vreugdekreten tijdens feesten. In Marokko bijvoorbeeld hebben ze er zelfs verschillende namen voor: de zaghareet is er zo eentje.
Fatima Llouh is 34. Ze werd geboren in Marokko en kreeg die typische vreugdekreet met de paplepel ingegoten, vertelt ze in 'De Wereld van Sofie'. Telkens wanneer er een bruiloft of een geboortefeest was, hoorde ze die vreugdekreet slaken. "Bijvoorbeeld wanneer er een gast binnenkomt die je al lang niet meer gezien hebt." Dat kan met hoge tonen, lage tonen, klikken met de tong, lang of kort: maar het is niet zo dat er bepaalde kreten bij bepaalde momenten horen. "Je doet wat je kan." Ook in minder fijne omstandigheden wordt het gedaan. "Bij overlijdens doet men het ook. Men is dan blij omdat de persoon terugkeert naar God." 
De driejarige dochter van Fatima doet het ook al net, zoals haar zoon. "Het raakt me oprecht als ik zie dat mensen het niet meer kunnen."
Fatima gaf ook een demonstratie. Luister hierboven.
(de dame op de foto is niet Fatima)