“Frankrijk is altijd nabij geweest, ook letterlijk"

Introductie

In de eerste aflevering vertelt Michiel waarom hij zo’n nauwe band heeft met Frankrijk. De reden is niet ver te zoeken: Hendryckx groeide op in Adinkerke, vlakbij de Franse grens. “Frankrijk is altijd nabij geweest, ook letterlijk. Was ik 1 kilometer meer naar het zuiden geboren, dan was ik Fransman geweest. Als ik over de heg kroop, kwam ik in de duinen en hield niets me nog tegen om naar Frankrijk te lopen.”

Z’n ouders namen de jonge Michiel ook vaak mee op reis door Frankrijk, langs de gotische kathedralen en alle belangrijke monumenten van het land. Dertig jaar geleden kocht hij ook een huis in Frankrijk. “De meeste mensen kopen een huis in het zuiden, maar dat is dan een hele onderneming om naartoe te rijden. Ik wou een huis relatief dichtbij, in een streek die ongerept was, in de Argonne. Prachtige natuur, en spotgoedkoop – “een huis in Frankrijk” dat klinkt heel chique, maar dat heeft 2 keer niks gekost.”

“Mn moeder vond dat een foute investering: hoe weinig ook, voor dat bedrag kan je gans je leven op hotel gaan in Frankrijk. Dat is waar, maar ik wil THUIS zijn in Frankrijk. Ik kan hier (in Gent, red.) vertrekken zonder iets mee te nemen, alles is daar, na al die jaren heb ik echt het gevoel op twee plekken volledig thuis te zijn.”

“Het is misschien ook een beetje à la recherche du temps perdu, want het is toch ook een beetje als het dorp van mijn jeugd, waar de tijd is blijven stilstaan. Op het einde van de straat is er een boer, en als hij zijn koeien gemolken heeft, laat hij ze de straat op gaan en die koeien gaan dan rustig, zonder begeleiding, de wei op.”

“Ik woon heel graag in de stad en zou het nooit kunnen missen, maar ik ben ook een kind van de buiten en die gespletenheid zit in die twee huizen. Het idee dat, als ik hier zit in België, dat het daar is en dat ik elk ogenblik in mijn auto kan springen en ernaartoe rijden, ook dat is een deel van het geluk.”

Beluister het volledige fragment: