"Geachte renner in de Tour, ik bewonder uw doorzettingsvermogen en pijnbestendigheid"

"Zeer geachte renner van de Ronde van Frankrijk,

Morgen komt u op de Champs Elysées aan, tot het laatst vergezeld, of geteisterd, door wat de vader van een Nederlandse vriendin de "koperen ploert" noemt, de verzengende zomerzon.
Ik bewonder elk van u voor een bovenmenselijke krachttoer, drie weken van beklimmingen van de rotsige knekeltuinen van bergcols, van onvervaarde afdalingen tussen bezeten ravijnen, van tochten op vlakke wegen waar soms elke kassei een naald in een vermoeide dij en kuit is.

Een steile, bochtige bergweg daal ik, stevig op de vier wielen van mijn auto, voorzichtig in tweede versnelling af. U suist er, op twee smalle banden, aan honderd km per uur naar beneden. Afdalen, schreef de dichter Philippe Cailliau,  en ik citeer: "het zal van goede neuzen moeten komen. Schakel nu naar vrije val, spring in het ijle, denk zigzaggend dat er alcohol in je guidon zit, blijf in de bocht, plak gezeten op je vederlichte vélocipède en knal elkaar niet van de weg. En arriveer graag heelhuids." 

Met de meeste van uw gezellen, geachte renner, arriveert u heelhuids, maar nooit ongeschonden. Naast uw doorzettingsvermogen bewonder ik dan ook uw pijnbestendigheid. Er is niet alleen Philippe Gilbert die na een enorme tuimeling met een gebroken knieschijf nog zijn rit uitreed. Er zijn de zovelen onder u die na een val, met bloedige, brandende schaafwonden, met allerhande kneuzingen, stoicijns verder rijden.

En waar ik dan ontzet van ben, is hoe slecht u betaald wordt. Zeker, er is een prijzenpot, al is die niet te vergelijken met het geld dat in voetbal omgaat. Maar de gewone renner in het peloton dat zich elke zomer zo kleurig en sierlijk door Frankrijks onuitputtelijk mooie landschappen slingert. De gewone renner die nodig is voor de ploeg maar zelf geen ritten of tussensprinten of wat dan ook wint, de gewone renner die dan toch ook een gigantische prestatie heeft geleverd, die gaat, zo las ik, met duizend euro naar huis. Duizend euro! Daarvoor wil Neymar niet eens eventjes gaan liggen kermen en kronkelen op de grasmat.

Met mijn volle respect,
Mia Doornaert"

Lees ook