Geert Molenberghs: “Ik heb de neiging niet de vraag te beantwoorden, maar m’n eigen boodschap te brengen”

Herbeluister deze uitzending:

Geert Molenberghs is als biostatisticus verbonden aan de Universiteit van Hasselt en de KU Leuven. Hij vertelt dat er effectief een corona-effect te merken is aan de universiteiten, want er stromen méér studenten in die interesse hebben in epidemiologie en statistiek. “Maar een biostatisticus doet meer dan statistiekjes bij te houden, ze maken bijvoorbeeld ook wiskundige  modellen om de evolutie een epidemie te voorspellen”, vertelt Molenberghs.

Een boodschap overbrengen

Ook taal boeit Geert Molenberghs uitermate: “Was ik geen wiskunde gaan studeren, dan had ik gekozen voor Germaanse filologie. Taal is altijd een fascinatie en een hobby geweest.” Hij heeft ooit ook mediatraining gehad, onder andere van de legendarische wetenschapper en bekende Nederlander Chriet Titulaer. "En tijdens mediatraining ben ik erop gewezen dat ik de neiging heb niet direct te antwoorden op de vraag van de journalist, maar mijn eigen boodschap te brengen." Al beseft Molenberghs ook wel dat dit erg vervelend is voor journalisten. "Er zijn immers moeilijk te beantwoorden vragen. Wanneer is het voorbij, wanneer hebben we groepsimmuniteit bereikt, wanneer wordt het mooi weer, ..." Er zijn nu eenmaal, zegt Molenberghs, momenten waarop er duidelijk boodschappen moeten overgebracht worden. En tijdens de coronacrisis zijn zulke momenten natuurlijk legio. 

Communicatie in tijden van crisis is zeer belangrijk, zegt Molenberghs. "Niemand heeft de waarheid in pacht. Het kan geen kwaad dat wetenschappers mekaar af en toe eens tegenspreken."

Bezoek in De Boshut

Geert Molenberghs bracht z’n loopschoenen mee naar het Pijnven, want hij gaat graag regelmatig lopen in de bossen. Tijdens de afgelopen coronacrisis gingen meer mensen wandelen, fietsen en lopen in de bossen. Wordt het dan niet te druk in het bos? Eddy vertelt dat dat soms wel het geval is. “We hebben paden voor paarden, paden voor mountainbikers en wandelpaden. Maar mensen willen zo graag het pad nemen dat niet voor hen bestemd is, niet toegankelijk is. En dan moet je soms wel ingrijpen.” Zo vertelt hij dat een pad dat eigenlijk alleen voor wild is, een passage voor reeën bijvoorbeeld, soms gebruikt wordt door mountainbikers. Dan leggen boswachters al eens een boomstam over het pad, om te vermijden dat dat pad nog gebruikt wordt door de mens. “De dieren hebben ook rust nodig!”

Tijdens het gesprek duikt er een bezoeker op: Nele Lijnen, eerste schepen van de gemeente Hechtel-Eksel, komt langs met een typisch drankje uit de buurt, om te klinken op De Boshut en de aandacht voor Bosland. Dat zie je op de foto hierboven!