Touché
“‘Goed doen’ kan je perfect combineren met ‘goed boeren’”
zo 7 apr. - 3:22
“Tussen 2000 en 2010 deed ik verschillende jobs bij Colruyt”, vertelt Colruyt, architect van opleiding. “Maar ik dacht ook veel na over hoe we de meest ecologische supermarkt konden bouwen. We ontdekten dat we fel konden besparen op het energieverbruik tijdens de openingsuren van de winkel.” Ook vandaag is Piet Colruyt nog steeds erg begaan met het milieu. Hij is een van de bezielers van Sign for my future en Klimaatzaak.
Toch voelde Colruyt zich niet altijd even goed op het werk. Rond zijn veertigste kreeg hij een midlifecrisis. “Ik twijfelde over mijn rol in het bedrijf en de familie. Ik miste het sociaal aspect bij het ondernemerschap. Door het boek How to change the world van David Bornstein veranderde dat totaal. Daardoor leerde ik sociaal ondernemerschap kennen.”
Ook grote maatschappelijke uitdagingen kan je omzetten in businessopportuniteiten
Colruyt richtte Impact House op, waarmee hij investeringen doet in bedrijven met een sociale impact. “Ik ontdekte dat het perfect mogelijk is om ‘goed doen’ te combineren met ‘goed boeren’, en dus wou ik zelf mijn nek uitsteken om sociaal-maatschappelijke investeringen te doen.”
Colruyt haalt Tobias Leenaert aan. Die promoot het eten van minder vlees, om ecologische en diervriendelijke redenen. “Ik nodigde hem uit bij de slagerij van Colruyt, de grootste van het land, en liet hem zijn verhaal vertellen. We beslisten om ook te investeren in vegetarische voeding. Dat leverde ons in eerste instantie minder rendement op, maar nu plukken we er wel de vruchten van. Ook grote maatschappelijke uitdagingen kan je dus omzetten in businessopportuniteiten.”
Klei
De investeringen van Piet Colruyt moeten natuurlijk wel opbrengen. “Winst is voor mij geen vies woord. Ik streef naar win-winsituaties: het is toch niet omdat er iemand een voordeel doet, dat anderen moeten uitgebuit worden? Als iemand een blok klei verkoopt voor tien euro, en een kunstenaar maakt daar iets van dat hij voor duizend euro verkoopt, dan voelt de klant, noch de kleihandelaar zich toch bedrogen?”
Als je opgroeit in een familie die een supermarktketen bezit, heb je misschien wel makkelijk spreken. “Het klopt dat ik hogere risico’s kan nemen omdat ik een grotere spaarpot heb. Maar het is omdat ik meer risico’s neem, dat anderen daarvan kunnen profiteren. Daarom investeerde ik bijvoorbeeld in Inclusio, dat sociale huisvesting voorziet met een laag rendement”, besluit Colruyt. “Zo probeer ik anders naar geld te kijken.”
