Hallo, witte mensen

Het gaat namelijk over ons. Met ons bedoel ik: Koen en Sven. En misschien ook wel over u, gesteld dat uw huidskleur wit is. Waarschijnlijk is dat zo want de overgrote meerderheid van de Interne Keukenluisteraars is wit.

Er worden eindeloos veel boeken, documentaires en studies gemaakt over mensen van kleur, over exotische culturen, over vreemde, grappige, barbaarse of interessante gewoontes van andere etnische groepen. Anousha Nzume draait dat om: ze onderzoekt de groep die het niet gewend is bekeken en onderzocht te worden: de witte mensen. En dat is nogal confronterend als je een witmens bent.

Wit staat voor neutraal, dat is wat je nogal snel gaat denken als je wit bent. Dat wit je huidskleur is maakt weinig uit, denk je. Je ondervindt daar geen nadeel of voordeel van. Bovendien zijn wij niet alleen wit, we zijn ook weldenkend en we wijzen racisme dus af. Wij gedragen ons normaal, ook tegenover mensen van kleur. Iedereen is gelijkwaardig.

Herkent u uzelf?

(OK, het zou kunnen dat u een extreemrechtse racist bent. Lees dan niet verder, u hoeft zaterdag ook niet naar Interne Keuken te luisteren want het gaat niet over u. Het gaat over Gutmenschen.)

Anousha Nzume toont in Hallo witte mensen stapje voor stapje aan hoe gepriviligeerd witte mensen zijn. En hoe weinig bewust witte mensen er zich van zijn dat ze gepriviligeerd zijn. En dat ze onderdeel zijn van een samenleving die hen - ons: Sven, Koen en wellicht ook u - bevoordeelt. Als je wit bent, gaan de deuren vanzelf open waar mensen van kleur heel hard tegen moeten duwen om ze open te krijgen. Dat is niet normaal, dat is niet neutraal, dat is wit privilege. Dat is institutioneel racisme. Ook wie zichzelf breeddenkend, cosmopoliet en anti-racistisch noemt, houdt dat systeem in stand.

U twijfelt of dat zo is? Alle begrip daarvoor, het is een lastige boodschap. Anousha Nzume zit zaterdag aan de Interne Keukentafel, ze gaat ons over onszelf vertellen.