"We geven zin aan het leven, maar plots is dat alles weg"

Frans Van Der Aa, acteur en artistiek leider van theatergezelschap 4hoog in De Ochtend:

De dood van Wim was een ingrijpende gebeurtenis. Niet per se het overlijden, want dat zat er aan te komen. Wel de gedachten die het overlijden met zich meebracht.

Jarenlang zijn we samen op pad geweest. Gaan optreden in kinderboerderijen, samen begeleidingen gedaan en muzikale prodcuties opgezet. We waren nauw met elkaar betrokken en dan opeens die hersentumor waardoor hij een plant wordt. 

Nadien was er de herdenking waar je vanalles kon beluisteren en bekijken van wat Wim in zijn leven gemaakt had. Dat moment zorgde voor een heel bevreemdend gevoel.

Nous sommes que des passants

De herdenking deed me meteen denken aan een ondertussen ook al overleden vriend, een Franse boer uit Bonneval-sur-Arc, waar ik altijd ga skiën. Hij zei ooit: “Nous sommes que des passants”, we zijn slechts passanten. Het is die gedachte die na de dood van Wim heel hard in mijn lijf bleef zitten.

We verzinnen zoveel om zin te geven aan de zin en onzin van het leven. En dan is dat alles opeens zomaar weg. Waarschijnlijk omdat we slechts passanten zijn. Het zorgde voor een belangrijke gewaarwording bij mezelf. Nu relativeer ik veel meer. De kracht waarmee ik vroeger dingen najoeg is veranderd. De kracht is niet minder geworden, gewoon anders.