Interne Keuken
Het lijk van de dictator
vr 17 jan. - 3:59
Wanneer een dictator sterft is zijn carrière niet voorbij. Als het regime overeind blijft, krijgt hij een praalgraf dat in het - nu ja - ‘beste’ geval dienst doet als bedevaartsoord.
Van zodra anderen aan de macht komen, riskeert hij naar een ver afgelegen en verlaten kerkhof te verhuizen, waar ontevreden medestanders hem dan soms weer opgraven om elders in het geniep opnieuw te begraven. Enfin, er wordt wat afgezeuld met zo’n dode dictator.
‘Dead body politics’ noemt professor Luc Rasson dat in zijn boek ‘Het lijk van de dictator’. Daarin bespreekt hij drie voorbeelden: Franco, Mussolini en Pétain. Alle drie blijken ze vandaag zelfs als lijk nog springlevend.
Kijk, dat leek ons een gezellig gespreksonderwerp voor bij een bordje soep.
