Het Mexicaanse drugsgeweld

Teun Voeten is oorlogsfotograaf. Noem een conflictgebied en hij heeft er gewerkt: Irak en Syrië, Afganistan, Liberia, Rwanda, de Gazastrook, Kosovo, Tsjetsjenië, u kent het trieste lijstje. Hij werd in het been geschoten in Bosnië, ontvoerd in Colombia, en verwachtte doodgeschoten te worden door redeloze kindsoldaten in Sierra Leone. Om maar te zeggen: Teun Voeten kan tegen een stootje.

Maar wat hij zag in Mexico tartte alle verbeelding. Wreedheid die volstrekt onbegrijpelijk, irrationeel en onmenselijk lijkt. En al wordt er dan wel telkens herhaald dat één foto meer zegt dan duizend woorden, Teun Voeten merkte dat zijn foto's niet volstaan.

Hij vreesde dat hij met zijn foto's slechts aan het oppervlak bleef krabben. Voor analyse en werkelijk begrip had hij het woord nodig. Hij begon aan een doctoraat in de culturele antropologie. Zijn journalistieke ervaringen wou hij samenbrengen met wetenschappelijke inzichten. 

Het Mexicaanse drugsgeweld werd bloedstollend lectuur. Het boek overstijgt Mexico. Het gaat over de menselijke aard. Over wreedheid en de vraag wat een mens tot wreedheid kan brengen. In Mexico blijken mechanismes aan het werk die Teun Voeten ook opmerkte in Liberia, Sierra Leone en het kalifaat van IS.

Zaterdag aan de Interne Keuken. We excuseren ons alvast voor het ongemak.