Nieuwe Feiten
"Het probleem begon, zoals wel vaker, met Siegfried Bracke"
di 10 okt. - 7:30
Ik ben blij hier bij u te zijn. Want Radio 1 is, zo las ik recent in een onafhankelijk weekblad, de zender van de intellectuelen, de opiniemakers en de journalisten.
Vorige week citeerde één van mijn opiniërende helden de denker Michel Foucault, die volgende analyse maakte: 'Western man has become a confessing animal.'
U moet daar eens over nadenken. We zijn en blijven dieren. Dieren volgen hun natuur, en het is hun natuur om te bekennen. Dat deed Augustinus al met zijn Bekentenissen, en dat doen wij tot op vandaag. Een rechte lijn is het, van de Kerkvader naar presentatrice Bieke Ilegems die bekende dat haar Man een scheve schaats gereden heeft.
Ik voel dat, als ik nog mee wil draaien in deze maatschappij, ik ook iets moet bekennen. Maar het valt me zwaar.
Wat Bieke deed, is iets bekennen over een ander, en wat dat met haar deed. Dat is niet iets waar je licht over heen gaat.
Op mijn beurt wil ik iets bekennen, en wel over een misdaad. De betrokkene leeft nog, al geloof ik dat de feiten verjaard zijn. Het probleem begon, zoals wel vaker, met Siegfried Bracke. De man is een jaar of dertig ouder dan ik ben, maar we hebben in de vorige eeuw op hetzelfde college gezeten, het vermaarde Sint-Lievenscollege te Gent. Dat college bestond 150 jaar, en men had besloten om in de gangen van het college foto’s te hangen van oud-studenten. En zo kwam het dat Siegfried en ik naast elkaar opgehangen werden, een oud Christelijk gebruik.
Kort nadien bleek echter mijn portret gestolen te zijn. U begrijpt dat dit een drama voor mij was. Generaties studenten konden nu niet geïnspireerd geraken door mijn mooie voorkomen. Ook licht pijnlijk is dat ik niet het gevoel kreeg dat de politie ooit gebeld is om deze ontvreemding nader te onderzoeken. Het allerpijnlijkste, en dit is mijn bekentenis, is dat de misdadiger mijn eigen dochter bleek te zijn, die mijn foto een jaar lang in haar kluisje heeft bewaard, vermoedelijk omdat ze vond dat mijn aanwezigheid thuis ruim volstond.
Ze laat overigens weten dat ze ook blij is dat ik nu niet thuis ben, maar bij u, Radio 1.