"Het proces bij Anderlecht wordt processie van Echternach"

"Anderlecht heeft niet gereageerd na wanprestatie"

Door de terugkeer van Marc Coucke naar zijn ex-club viel er wel wat te beleven in Oostende. De Anderlecht-voorzitter is kort na de rust zelfs naar huis gegaan. Alleen weten we nog niet of zijn vertrek te maken had met de vriendelijke ontvangst bij zijn ex-club of met het barslechte spel van zijn huidige ploeg.

Feit is dat Anderlecht zelfs tegen Oostende niet kon winnen. KV Oostende, 3 op 33, is een degradatiekandidaat geworden, en de klad zat er mede door die financiële problemen flink in. Maar Anderlecht kwam het terrein op met de gedachte dat het dit varkentje snel eens zou wassen. En ook Vincent Kompany deed weer mee, maar sinds zijn terugkeer naar België heeft Kompany nog geen enkele wedstrijd gewonnen toen hij op het einde op het veld stond.

Drie doelpunten incasseren bij een zwalpend schip, dat slechts 8 doelpunten had gemaakt in de laatste 10 wedstrijden, is pijnlijk, ook de manier waarop. Het ergste vind ik nog dat de spelers gewoon niet gereageerd hebben na de zwakke thuismatch tegen Kortrijk vorige week, geen revanche bij de staf en de spelers. Ook niet voor de pijnlijke thuisnederlaag tegen Oostende in de heenronde. En een ploeg mét ambitie moet toch reageren na een wanprestatie.

Is het mentaal? Heeft het te maken met de voetballende kwaliteiten? Of nog iets anders? Feit is dat zo niet zal lukken, want Anderlecht heeft tot aan de winterstop nog een beremoeilijk programma. En het heeft nu zeven punten minder dan de zesde in de stand. Het proces wordt zo een processie van Echternach (drie stappen vooruit, twee achteruit, red).

"Anderlecht (11e) staat waar het hoort te staan"

Door het wederoptreden van Kompany leken ook zijn voetbal en zijn principes teruggekeerd. Ondanks de ongeslagen status en het realisme van Frank Vercauteren, de nieuwe coach. Met enkele nieuwe spelers ook, verandering van systeem. Maar iedereen leek verlamd, want geen gretigheid, geen grinta, te traag in de opbouw, het was gewoon allemaal te weinig.

Dat gaf zelfs de eeuwige optimist Marc Coucke gisteren toe bij ons op de radio: de wedstrijden tegen Oostende en vorige week tegen Kortrijk waren Anderlecht onwaardig. Maar waar ligt de lat momenteel voor Anderlecht? Dat is de  vraag. Voor de club zelf is dat vrolijk in Play-off I, maar ik vrees dat Anderlecht momenteel staat waar het hoort te staan, met dit voetbal en met dit schimmige beleid.

Ook de communicatie was opnieuw bizar: Kompany zat zaterdag officieel niet in de kern voor de wedstrijd, maar ’s anderendaags staat hij gewoon in de basis. Je kunt je dus weer de vraag van 1 miljoen stellen: wie is er baas in de kleedkamer, de trainer of de manager? Of beiden, maar wel met wat andere ideeën. Weten ze het in Anderlecht nog allemaal wel?

"Genk moet de twijfels dringend van zich afschudden"

Landskampioen Genk heeft evenveel punten als Anderlecht na de thuisnederlaag in de Limburgse derby tegen STVV, allebei na een trainerwissel. Was de buitenwacht, inclusief enkele media, nog heel enthousiast na de eerste gesloten training van Hannes Wolf, dan kunnen we misschien stellen dat Genk even ver staat als bij het ontslag van Felice Mazzu, nog niet zolang geleden.

De nieuwe trainer zorgde zoals verwacht voor een nieuwe drive. Hij heeft al enkele spelers gebruikt die een tijdje van het voorplan waren verdwenen, om te testen veronderstel ik. Maar Genk heeft geen tijd meer te verspillen: het heeft 7 punten achterstand op Play-off I, met nog 13 wedstrijden te spelen.

Genk blijft mentaal kwetsbaar, ondanks eindelijk eens een voorsprong stuikte de ploeg in elkaar door de tegentreffer van STVV. En de jonge doelman Gaëtan Coucke kon ook beter doen bij een tegendoelpunt. Twijfels, veel twijfels dus.

Pas op, Genk hoefde zeker niet te verliezen. STVV heeft veel geluk gehad, maar het heeft gestreden, misschien wel een beetje bevrijd na het ontslag van Marc Brys. Ik vind het een zeer goede beslissing van het Truiense bestuur om beloftentrainer Nicky Hayen nog een soort stageweek te geven, om te zien of hij deze ploeg echt kan inspireren en leiden. Dat ze niet in de euforie van de dag meegaan en hem meteen een contract van drie jaar geven.

"Charleroi is te sterk om 3 duels op rij te verliezen"

Charleroi draait na een overwinning tegen Waasland-Beveren vlot mee in de top 6. Net als de supporters van Charleroi had ik nochtans twijfels over dit seizoen: hun leider op het veld Javier Martos weg, alweer weinig transfers, later de blessure van Diandy...

En vooral een nieuwe coach die zich nog moest bewijzen als T1, maar Belhocine heeft het prima aangepakt. Hij heeft zichzelf aangepast, en het DNA van Charleroi, een club van strijders, in stand gehouden, de organisatie en de solidariteit van in de succesjaren met Felice Mazzu is gebleven.

Continuïteit dus. Met een beperkte kern, die zeker niet overloopt van klasse, doet Belhocine het prima. 6 overwinningen en 1 gelijkspel in de laatste zeven wedstrijden, niet toevallig de periode waarin aanvaller Rezaei ontploft is na een verloren jaar bij Club Brugge. Belhocine heeft gewacht om Rezaei te brengen tot het moment dat hij echt fit was en dat loont.

Belhocine heeft het statuut van T2 van zich afgegooid en hij laat zijn ploeg modern voetbal spelen. Volledig naar de kwaliteiten van zijn spelers. Sterk in de organisatie, zelfs echt defensief en dan rekenen op de snelle uitbraak. Dus deze ploeg is te sterk op elkaar ingespeeld om eens drie wedstrijden op een rij te verliezen. Dan kom je dicht bij alweer een ticket voor PO1 voor Charleroi en dat is slecht nieuws voor sukkelende ploegen zoals Anderlecht en Genk.

Beluister de analyse van Tom Boudeweel via Radio 1 Select. (Je hoort er de meest recente fragmenten van Radio 1)

Bron: sporza.be en 'De Ochtend'

Lees ook: