Het therapietaboe

Naar de psycholoog gaan is blijkbaar niet iets waar je mee te koop loopt. Toch ging reporter Brecht Devoldere de straat op met de vraag: gaat u naar een therapeut? Of hebt u therapie gevolgd?

Waar komt dat taboe vandaan? Is het er altijd geweest? Is het een gevolg van hardnekkige vooroordelen en misverstanden die nog altijd voortleven? We duiken even de geschiedenis in met Patrick Allegaert,  oud-artistiek directeur van het Museum Dr. Guislain te Gent, museum over de geschiedenis van de geestelijke gezondheidszorg.

Het vinden van een goede therapeut is makkelijker gezegd dan gedaan.  De Morgen-journalist  Fernand Van Damme  schreef eind augustus een opiniestuk over zijn moeizame zoektocht naar de juiste psycholoog en de obstakels die hij onderweg tegenkwam. Hij doet verslag van zijn zoektocht.

Zoals uit het gesprek met Fernand Van Damme blijkt is het niet evident om de juiste psycholoog of therapeut te vinden.  Wààr begin je in dat kluwen van therapeuten, psychologen, psychotherapeuten, coaches, psychiaters. Koen Lowet, gedelegeerd bestuurder van de Vlaamse Vereniging van Klinisch Psychologen, maakt ons wegwijs.

De deur van een therapieruimte is een deur die onverbiddelijk op slot is voor pottenkijkers, dat is logisch. Maar bij de Belgisch/Amerikaanse relatietherapeute Esther Perel mag iedereen meeluisteren, want ze zet haar sessies om in een podcast. Where should we begin heet die. Els Heene, zelf relatietherapeute en klinisch psychologe, kent de podcast en ook Esther Perel zelf, want ze volgde een workshop bij haar die nog altijd indruk op haar maakt. Samen met Ward Bogaert luistert ze naar de aflevering “A Small Town Affair”, over een koppel dat bij elkaar kwam in een buitenechtelijke relatie, maar nu zelf getrouwd is en vaststelt dat ze, wetende wat ze van elkaar weten, elkaar niet meer vertrouwen. Wat maakt van Esther Perel een goede therapeute, wat is vintage-Perel en wat kunnen andere therapeuten van haar opsteken?