De Wereld van Sofie
Het verzet: het trauma en de pijn
di 22 okt. - 10:06
Geert Clerbout is één van de makers achter “Kinderen van het verzet”. Dat deze reeks er nu pas komt, pas een tijdje nà de kinderen van de collaboratie, heeft zo zijn redenen.
Yvette Elyn was 7 jaar toen de gestapo haar vader Pol thuis kwam arresteren. Hij was lid van het verzet en iemand had hem verraden. Het was de laatste keer dat ze haar vader thuis zag. Pas 50 jaar later ontdekte ze dat hij op het einde van de oorlog in een gevangenenkamp in Polen is omgekomen. Yvette is nu 83 maar beleeft die momenten elke dag opnieuw, getuigt ze bij reporter Ward Bogaert.
“Ik ben het kleinkind en achterkleinkind van verzetsstrijders van wie slechts één de gruwel overleefde en de trauma’s onbedoeld generaties lang doorgaven”, schreef Anouk Focquier enkele dagen geleden op Facebook. Op welke manier werkt het trauma bij haar nog door? Ze maakte deze zomer een fietstocht langs twee concentratiekampen waar haar grootvader terechtkwam. Heeft haar dat geholpen?
Hoe het komt dat die oorlogstrauma's doorgegeven worden van de ene op de andere generatie weet klinisch psycholoog en psychotraumatoloog Ludwig Cornil.
Hoe het komt dat we zo weinig verzetshelden bij naam kennen, en al zeker weinig verzetsheldinnen kennen, vragen we aan historicus Marnix Beyen. Hij brengt het verhaal van Jeanne Dormaels uit Wijgmaal bij Leuven, naar wie er binnenkort misschien een straat vernoemd zal worden.
Vaak werden verzetshelden nooit erkend voor wat ze deden. Dat geldt niet voor de Nederlandse Jos Gemmeke. Zij kreeg als enige burgervrouw ooit de Militaire Willems-Orde, voor haar verzetswerk in de Tweede Wereldoorlog. Wàt ze precies allemaal deed, kun je horen in de podcast ‘Tante Jos’ van journaliste Mijke Van Wijk.
Als er wél een “verzetsheld tegen wil en dank” in ons collectief geheugen gebrand staat, is het wel René Artois. Zegt die naam je niet meteen iets? Dan doet de BBC reeks “Allo allo” zéker een belletje rinkelen. Max Vrijens frist ons geheugen op.
