“Het was het laatste waar ik aan dacht toen we de foto namen”

“Het album is opgenomen in de kelder van ons huis in Lint, want daar hadden we al eerder een muziekstudio geïnstalleerd”, vertelt Karen. “De teksten zijn grotendeels van Iris Van Straten, ik vertel haar hoe ik me voel. Raymond Geerts van Hooverphonic heeft de muziek geschreven, mijn man is ook muzikant en heeft de drums ingespeeld. Hij is er zelfs nog meer mee bezig dan ik.”

Het eerste liedje van de plaat dat werd gelost, heet Een ander spoor. “Ik liet het nummer aan Kristel Verbeke horen, die vroeger samen met mij in K3 zat, en zij was heel trots. Als er negatieve recensies zouden komen, zou me dat wel harder raken dan in de tijd van K3. Daar was ik deel van een machine, dit doe ik helemaal alleen. De kritiek is nu persoonlijker.”

Daarom schrok Karen ook zo van controverse rond de foto bij het nummer. Daarop staat ze op een treinspoor, terwijl spoorinfrastructuurbeheerder Infrabel al jaren campagne voert tegen spoorlopen. Die tikte haar publiekelijk op de vingers.

“Het was echt het laatste waar ik aan dacht toen we de foto namen”, vertelt Karen. “Na de kritiek heb ik de foto opnieuw gepost, met een waarschuwing erbij dat spoorlopen dodelijk is. Toch vond ik de heisa overdreven. Guus Meeuwis heeft ook een spoorfoto als albumcover. En er zijn nog andere bedenkelijke platenhoezen.”

“Omdat het twee keer een item op het nieuws was, kreeg ik ook gratis reclame voor mijn plaat. Ah, ik heb dat soort dingen al eerder meegemaakt, zoals toen ik mijn tongpiercing liet steken. En in de tijd van K3 beweerde iemand dat ons nummer Oma’s aan de top de duivelse boodschap ‘grote massamoord’ bevatte als je het omgekeerd afspeelde. Je krijgt nu eenmaal veel commentaar als je beroemd bent. Maar de nadelen wegen niet op tegen de voordelen!”