Hoe breng je slecht nieuws?

“Ik had af en toe de tranen in de ogen” vertelt Rudy De Bie over zijn periode als bondscoach. Het was immers zijn job om veldrijders op de hoogte te brengen van hun niet-selectie voor een WK of BK. Een taak die hem helemaal niet lag, zeker wanneer hij een nauwe band met de renners had. “Je raakt betrokken, en dat is dikwijls een valkuil.”

Die taak heeft hij ondertussen niet meer. Maar er zijn wel nog testmomenten: “een soort van examen waarvoor jongeren moeten slagen als ze renner willen worden”. En een kind vertellen dat hij zijn droom niet mag volgen, is “gevoelsmatig nog erger”.

Karlien Vanderheyden, bedrijfspsychologe aan de Vlerick Business School, gaf hem tips.

1.Bereid het gesprek voor

Denk vooraf na over wat je wilt zeggen. Als je dat niet doet, zeg je wel eens dingen waar je achteraf spijt van hebt. Denk na over de argumenten en een beperkt aantal feiten.

2.Breng het slechte nieuws onmiddellijk

Kom to the point. Begin niet eerst over koetjes en kalfjes te praten.

3.Geef kort een tweetal argumenten

Het heeft geen zin om meteen heel veel argumenten aan te halen. Je gesprekspartner is mogelijk in shock, en denkt op zo’n moment toch niet rationeel na.  De kans zit er ook in dat je gesprekspartner net op je zwakste argument zal ingaan.

4.Laat je gesprekspartner uitrazen

Mensen reageren verschillend op slecht nieuws: ze huilen of ze zijn boos. Deze emotionele fase is de moeilijkste, want je weet niet hoe mensen gaan reageren, en hoe boos ze zijn. De boodschapper wordt ook met het slechte nieuws geïdentificeerd.

5.Geef tips of mogelijke oplossingen

Deze fase vindt mogelijk pas enkele dagen na je slechtnieuwsgesprek plaats. Je gesprekspartner is op dat moment vaak al minder emotioneel, en staat meer open voor een gesprek. In deze fase kan je mensen wijzen op hun andere talenten. 

En als het een troost kan zijn: “Het blijft voor iedereen moeilijk” besluit Karlien Vanderheyden.