De Wereld van Sofie
Hoe kan je dat zwarte gat na je pensioen vermijden?
do 5 mei - 10:18
Hebben veel mensen last van dat zwarte gat? "Er zijn mensen die dat ervaren, maar er is geen eenduidig antworod, omdat 'de oudere' ook niet bestaat", vertelt Brys. Maar wiens behoeften werden ingevuld door het betaalde werk dat ze uitvoerden, kan last hebben van die leegte. Het gaat dan over behoeftes zoals sociaal contact, zelfontplooiing, je eigenwaarde, ...
"Probeer er dan ook voor te zorgen dat je menselijke behoeftes niet louter worden ingevuld door je betaalde job. Denk aan hobby's, bijscholingen, je inzetten voor de kleinkinderen, ... Dat kan ook zorgen voor het invullen van die behoeftes, maar het is heel individueel wat werkt voor iemand", aldus de ouderenpsycholoog.
Mannen vs. vrouwen
Er zijn ook mensen die op 57 jaar aangeven dat het niet meer lukt, omdat ze zware fysieke arbeid vervullen. Vaak willen ze dan nog wel mentaal mee, maar lukt het lichamelijk niet meer. Zij kijken dan vaker wél uit naar hun pensioen.
"Wat wel opvalt, is dat mannen het moeilijker hebben om hun pensioendagen te vullen dan vrouwen. Het is een cliché, maar vrouwen hebben vaak al zinvolle bezigheden, zoals het huishouden of zorgen voor kleinkinderen. Als die oudere dames echter verlies ervaren en dat 'zorgen voor' wegvalt, dan vallen zij vaak in het zwarte gat", zo legt Charlotte Brys het klassieke rollenpatroon uit dat we zien.
Ook in een relatie wordt met pensioen gaan heel anders onthaald: sommigen zijn blij dat ze eindelijk vanalles samen kunnen gaan doen, terwijl anderen geen zin hebben om elke seconde van de dag samen te spenderen.
Hoe bijdragen?
Natuurlijk is het zwarte gat voor iedereen anders in te vullen: sommigen vinden het gebrek aan sociaal contact een zwart gat, anderen willen vooral het gevoel behouden dat ze ergens aan bijdragen om die leegte niet te ervaren.
Het is dan ook goed om je voor te bereiden op je pensioen. Stel jezelf de vraag 'Hoe kan ik na mijn loopbaan mijn talenten, passies en interesses inzetten?'" Probeer zo het gevoel te vermijden dat je niet meer kan bijdragen aan de maatschappij, omdat je geen betaald werk meer kan of mag verrichten.
