De bende van Annemie
"Hoe meer discussies er over het Downsyndroom zijn, hoe harder het inhakt"
di 7 nov. - 0:52
Sinds kort wordt de NIPT-test terugbetaald. Met die test kunnen ouders nagaan of hun ongeboren kind het syndroom van Down heeft of niet. Daardoor worden er minder kinderen met Down geboren.
6,5 jaar geleden was er geen sprake van de NIPT-test, maar wel van vruchtwaterpuncties. Audrey Bertens onderging zo’n punctie, omdat de 20 wekenecho een hartafwijking aangaf: in 1 op 2 gevallen heeft een kind dan ook het syndroom van Down. Het was een heel zware week, maar “uiteindelijk hebben we de beslissing genomen om Kai te houden” vertelt ze in “De bende van Annemie”. Geen makkelijke beslissing, want het syndroom van Down bestaat in heel veel variaties. “Zelfs als je informatie inwint, weet je niet waar je over aan het beslissen bent” zegt ze.
Het was de moeilijkste beslissing uit mijn leven.
Audrey heeft in die periode heel veel mensen gecontacteerd: mensen die ook een kindje met het Downsyndroom hadden, ouders die een zwangerschapsonderbreking ondergingen, een geneticus,… “Ik weet nog altijd niet hoe ik die allemaal bij elkaar heb gekregen” zegt ze. Maar haar man zag het zitten, en zijzelf volgde tenslotte haar buikgevoel: “Je voelt dat kindje in je buik, en je beslist gewoon: we gaan er gewoon voor.” Ook al moest ze bepaalde dromen opbergen:
Ik had altijd gedacht dat mijn zoon een bink van 2 meter zou zijn, voetbal zou spelen en rechten zou studeren.
Tegen dat Kai geboren werd, waren dit soort gevoelens grotendeels verwerkt. Meer nog: Audrey kan terugblikken op een fantastische kraamtijd. En Kai zal dan wel nooit rechten studeren: mee rondtrekken met de rugzak kan hij wel. Voorlopig enkel in “gemakkelijke landen” zoals Zwitserland en Frankrijk, maar als haar tweede kindje wat groter is, trekken ze zeker ook naar “rugzaklanden”.
"Discussies worden niet altijd respectvol gevoerd"
En wat met al die discussies die je de laatste weken in de media hoort? Zoals bijvoorbeeld de uitspraak van Etienne Vermeersch: "We hopen dat ze uiteindelijk zullen uitsterven." Audrey heeft het hier toch moeilijk mee. “Hoe meer discussies er komen, hoe harder het inhakt.” Bovendien zijn de discussies in de media niet altijd subtiel te noemen: “Ze worden niet altijd respectvol gevoerd.” Ze heeft ook niet altijd zin om haar keuze te verdedigen. Wat een mens beslist, moet ieder voor zich uitmaken.
Dit is een privékwestie. Ik heb gekozen voor mijn kind. Maar ik heb ook respect voor mensen die een zwangerschapsonderbreking doen.
