Hoezo Brexit? De splendid isolation eindigde bijna 2000 jaar geleden.

De Romeinse keizer Caligula staat aan de rand van de Noordzee. We schrijven het jaar 40. Hij stapt van zijn paard, trekt zijn zwaard en hakt in op de golven. Hij is kwaad. Op Neptunus. Hij wil de zeegod een lesje leren.

Zijn leger staat in slagorde opgesteld. Schutters en slingeraars richten hun projectielen op de oceaan. Infanteristen chargeren en beginnen een heldhaftig gevecht met de golven. Ruiterij erachteraan. Plonsende paarden. De zee krijgt het moeilijk en trekt zich terug.

De keizer geeft het bevel om het strand te plunderen en zoveel mogelijk schelpen te verzamelen. Soldaten moeten hun helmen en zakken vullen. Krijgsbuit voor Rome. 

Eigenlijk wilde Caligula Engeland aanvallen, maar dat durfde hij niet. En ook voor Julius Caesar was het eiland een maatje te groot. Claudius lukte het wel. En nadien is het nooit meer gestopt. Het werd een komen en gaan van vreemde volkeren. Waaronder véél volk uit de Lage Landen.

De va et vient van Vlamingen en Nederlanders de voorbije eeuwen aan weerszijden van het Kanaal is indrukwekkend. Dat de burgemeester van Londen ooit uit Dendermode kwam. En dat hebban olla vogala in Rochester werd geschreven. Dat William Caxton, de eerste Engelse drukker onze taal sprak en de stiel leerde in Brugge en dat Shakespeare het fameuze Globe Theater mede te danken heeft aan een Antwerpenaar. Wisten wij allemaal niet. Maar nu dus wel.

Dankzij Harry's geweldige boek.