Nieuwe Feiten
Honden spreken in gebarentaal
wo 20 jun. - 11:42
Aan de Universiteit van Salford in Engeland heeft men een boeiend experiment gedaan met honden. Mensen moesten hun hond voortdurend filmen met hun smartphone, en die beelden werden vervolgens door wetenschappers geanalyseerd. En wat blijkt? Honden gebruiken 19 standaardgebaren om mensen iets duidelijk te maken.
- Rollen naar één kant, borst en buik ontbloten = “aai mijn buikje”
- Kop onder een voorwerp of een mens stoppen = “haal mijn speeltje”
- Kop naar voor en omhoog = hand naar specifiek lichaamsdeel geleiden om daar gestreeld te worden
- Op de achterpoten staan = “speel met mij”
- Kopzwaai: kop in horizontale as bewegen tussen een mens en een voorwerp
- Shuffle: Het hele lijf liggend over de grond schurken met korte bewegingen
- Achterpoot optillen: op één zij liggend één achterpoot optillen
- Zittend één poot in de lucht houden
- Geheel of gedeeltelijk onder een voorwerp of een menselijk lichaamsdeel kruipen
- Een speeltje in de bek houden en naar een mens gooien
- Op en neer springen op één plek.
- Eén of twee poten onder een ding steken om het te pakken.
- De neus tegen een ding of een mens duwen
- Een ding of een mens aanhoudend likken.
- Beide voorpoten optillen en op een ding of een mens leggen
- Eén voorpoot optillen en op een ding of een mens leggen
- Kop tegen een mens of een ding aanwrijven
- Arm van een mens met zijn bek vastpakken en zachtjes bijten.
- Kort een ding of een mens met een voorpoot aanraken.
“Nieuw in dit onderzoek is dat de gebaren zijn opgelijst, en dat men aan minstens 19 gebaren is gekomen” zegt hondenliefhebber Chris Dusauchoit in ‘Nieuwe Feiten’. “Let wel: het gaat hier over huishonden, en niet over zwerfhonden. En waar je ook rekening mee moet houden is dat sommige gebaren niet door sommige honden kunnen uitgevoerd worden, omdat ze te groot of te klein zijn.”
Het zijn allemaal referentiële gebaren: ze verwijzen naar iets anders. En dat is heel straf, vindt Dusauchoit. “Er zijn maar weinig dieren dit doen. Honden doen het wel, niet alleen met elkaar, maar ook met ons, mensen.”
Kan je die gebaren ook verkeerd begrijpen? Wat als je voortdurend wordt gelikt bijvoorbeeld? Betekent dat sowieso ‘liefde’? “Alles hangt af van de context waarin een gebaar wordt gesteld” zegt Dusauchoit. “Het zou ook kunnen dat een hond iets ruikt.” En hij haalt het voorbeeld aan van een Riesenschnauzer die zijn baasje voortdurend likte op dezelfde plaats op haar lichaam. De dame ging naar de dokter, en bleek met een kwaadaardig gezwel te kampen.
