"Hoop is een belangrijke drijfveer"

Hoop is één van de motors die verandering mogelijk maken

Lleshi's boek begint met zijn vader en eindigt met zijn moeder. Hoop is dan ook heel belangrijk geweest voor Lleshi's ouders. Een jaar geleden is hij zelf vader geworden. Daardoor beseft hij nu dat hij dezelfde hoop heeft voor zijn kinderen, stadsgenoten, landsgenoten en eigenlijk alle mensen in de wereld. 

Sceptisch over hoop

"Eén van de redenen waarom ik dit boek wilde schrijven, is omdat er veel scepticisme heerst over hoop. Sinds de oude Grieken tot vandaag is hoop een thema dat filosofen en sociale wetenschappers niet zo boeiend lijken te vinden. Zo zei Nietzsche dat hoop het ergste is van alle kwaad. Hoop werd als een naïef optimisme beschouwd. Dat heeft veel te maken met het feit dat wij weinig te horen krijgen over het begrip hoop", zegt Lleshi. 

Optimistisch of hoopvol?

Lleshi vindt het goed om optimistisch te zijn. Maar hij vindt zichzelf eerder hoopvol dan optimistisch. Wat is dan het verschil tussen de twee? "Een optimist gaat ervan uit dat alles goed komt. Iemand die hoopvol is, gaat ervan uit dat het goed komt maar houdt er rekening mee dat het misschien niet goed komt. Dat wil niet zeggen dat hij of zij een pessimist, cynicus of fatalist is. Een hoopvol persoon houdt er gewoon rekening mee dat de weg moeilijk kan worden. Daar komt dus een vorm van anticipatie bij kijken." 

Hoop kan verpletterd worden

Zijn er ook situaties waarin er totaal geen hoop is of kan zijn? "Als de hoop verpletterd wordt, kunnen mensen hun toevlucht zoeken tot allerlei vormen van extremisme, gaande van wit extremisme tot moslimextremisme. Die mensen doen dat omdat ze totaal geen hoop meer zien. Anderzijds denk ik dat we nooit mogen stoppen met het aanwakkeren van hoop."

Ander wereldbeeld

Regelmatig hoort Lleshi mensen zeggen dat de wereld om zeep is en dat de Derde Wereldoorlog zal uitbreken. "Daarom is het belangrijk om aan de mensen te laten zien dat er een ander wereldbeeld mogelijk is dan het individualistisch en oorlogszuchtig beeld dat constant op ons afkomt." Lleshi wil met zijn boek die andere kant laten zien.

Het is belangrijk om na te gaan hoe we de shift van wanhoop naar hoop kunnen maken

"Het Maximiliaanpark in Brussel bijvoorbeeld wordt gezien als een plek van wanhoop, een plek waar je niet moet komen. Ik noem het eerder een ruimte van hoop want die transmigranten hebben hun leven op het spel gezet om daar te geraken. Ze hopen op een beter leven en willen het kanaal oversteken om herenigd te worden met hun familie. Een andere vorm van hoop is hoe duizenden Belgische burgers ervoor zorgen dat die mensen niet op straat slapen maar bij hen kunnen overnachten. Die kant van het verhaal moet ook benoemd worden."

Lees ook