Nieuwe Feiten
Huilselfies zijn de nieuwe trend op Instagram: “Mensen willen authenticiteit zien”
ma 16 mrt. - 3:42
Wat is er natuurlijk echter dan een rood, opgeblazen gezicht met tranende ogen en een snotneus? "Een paar kunstenaressen deelden zulke foto's eerder al omdat ze een beetje wilden protesteren tegen het ‘fake’ gedoe op sociale media”, legt Katrin Swartenbroux uit. Maar ook tegen hoe de vrouw wordt geportretteerd. “Als je kijkt naar films of series waarin een vrouw huilt, blijft dat elegant en kwetsbaar.” Een fotogenieke traan, laat ons zeggen.
Die kunstenaressen wilden dus tonen dat huilen er in het echt zo niet aan toe gaat en dat emoties getoond mogen worden. “Niet enkel de perfecte blijdschap, maar ook de momenten waarop je jezelf radeloos en alleen voelt.”
Die selfies zijn niet fake. “Ik denk dat een heel aantal mensen wel al eens in de spiegel heeft gekeken tijdens of na een huilbui. Dat is een natuurlijke reflex. We willen op één of andere manier gezien worden met ons verdriet en door jezelf zo te zien haal je jezelf een beetje uit die pijnlijke situatie. Je wordt een waarnemer in plaats van het lijdend voorwerp”, zegt Swartenbroux.
Je voelt je beter
Is dit een vorm van emotioneel exhibitionisme? “In het begin dacht ik dat ook. Ik dacht: dit is wel héél persoonlijk. Maar de drijfveren bij mensen zijn anders. De ene persoon deelt zo’n foto als een kreet om hulp of aandacht, maar er zijn ook mensen die dat delen om anderen te helpen.”
Je helpt jezelf hier ook mee, zegt Swartenbroux. In de psychologie heet dat het 'Labeling Effect': praten over je gevoelens, of ze met een foto delen, helpt om die emoties een beetje te verminderen. Dan voel je je ook effectief beter.”
Er zijn ook mensen die hun huilfoto’s niet op Instagram zetten maar ze wel bijhouden. “Dan bekijken ze die later eens terug om te denken: dit was een heel moeilijk moment, maar ik heb het wel overwonnen. En de volgende hindernis zal ik ook aankunnen.”
Huilen normaliseren
Is het de bedoeling om heel veel likes en schouderklopjes te krijgen? “Voor sommige mensen wel, zij willen dat anderen vragen of alles oké is. Maar de meeste mensen delen die foto’s om zichzelf van hun meest authentieke kant te laten zien.”
Swartenbroux haalt wel aan dat er bij de grootste bloggers en vloggers misschien een marketingdoeleinde achter zit. “Authenticiteit verkoopt. Als je enkel perfecte plaatjes op je account hebt staan, word je snel als fake gezien. Dus het zou kunnen dat niet bij iedereen de drijfveer even emotioneel authentiek is.”
“Ik denk wel dat het belangrijk is dat we dat verdriet niet gaan beoordelen of minimaliseren. Als je dat in het begin ziet passeren, voelt dat misschien wat voyeuristisch aan. Maar als we huilen gaan normaliseren, kunnen we daar als samenleving alleen maar op vooruit gaan.”
