“Hulp moet je durven te vragen”

Van wie is de Jeugd Fan Tegenwoordig? Lara Chedraoui van Intergalactic Lovers gaat voor Leonard Cohen, een artiest die ze kent uit de platenkast van haar mama.

“Niet dat muziek thuis een prominente plaats innam", getuigt Chedraoui. "In de auto stond de radio altijd heel stil. Vooral met kerst werden de platen bovengehaald. Dat doet mama nog altijd, heel schattig.”

Septemberblues

‘Songs of Love and Hate’, een plaat van Cohen uit september 1971, opent met ‘Avalanche’.

“De winterblues komen er bij heel veel mensen aan. ‘Avalanche’ gaat over iemand die heel erg depressief is en alles en iedereen rondom hem ziet in elkaar stuiken door zijn eigen gedrag.”

Elke mens die zichzelf als superrationeel beschouwt, is vatbaar voor een depressie

“Ik vind dat depressie een tijdloos thema is. Vaak wordt het alleen maar aangeschreven aan mensen die hoogsensitief of gevoelig zijn. Maar als je nu naar de wereld kijkt, elke mens die zichzelf als superrationeel beschouwt, is daar ook vatbaar voor.”

Ziekte van nu

“Je moet niet gevoelig of irrationeel zijn om depressief te worden. Het is gewoon een ziekte van nu vind ik.”

“Als ik rondom mij kijk, ik heb nog nooit weet gehad van zoveel mensen die met een burn-out of depressie zitten. Ofwel is dat gewoon omdat ze er nu meer voor uitkomen, wat heel goed is.”

“Maar het is nog niet genoeg, want er blijft een zekere schaamte.”

Monster

“Bij ‘Avalanche’ voel ik dat heel hard. Hij voelt zich rot, hij wil zich excuseren. Maar dat is een monstertje dat je overneemt en je hebt daar geen controle over.”

“Ik begrijp dat. Dat is echt niet leuk voor de mensen rondom jou. Maar je moet weten dat die mensen die rond je staan ook je andere kant zien. Die zijn niet vergeten dat jij meer bent dan dat monster alleen.”

“Maar het is wel heel belangrijk dat je daar hulp voor zoekt. In 'Avalanche' heeft hij dat dan ook gedaan. Hulp vragen is soms heel moeilijk, maar je moet dat wel doen.”

Tussen tram 3 en 4

‘Avalanche’ is uitgebracht toen Cohen 36 was, maar hij schreef het een aantal jaar eerder – ongeveer op dezelfde leeftijd als Lara nu.

“Ik vond het verschrikkelijk om 30 te worden. Omdat je dan denkt, ‘nee, nu is het officieel gedaan, nu is tram 4 de volgende’.”

“Ik ben er dit jaar 32 geworden. Het is er niet beter op geworden, maar ik heb nu bij verjaardagen ongeveer hetzelfde gevoel als bij nieuwjaar. Een apocalyptisch gevoel, dat mij altijd overvalt twee weken voor het nieuwe jaar - en nu ook de twee weken voor mijn verjaardag."

“Waar sta je in je leven? Wat heb je al bereikt? Waar wil je naartoe?”

Hoe dichter bij mijn verjaardag, hoe liever ik terug zou willen gaan studeren

“En dan wil ik altijd terug gaan studeren. Wat heel gek is, want dat is gewoon teruggaan naar iets jeugdigs doen."

“Maar ik snap dat wel, dat is iets typisch aan 30 en 40.”

“Ik hoop, stiekem, eens ik de 40 voorbij ben, dat dat gewoon weggaat. Dat ik gewoon ga denken, ‘ja, dat is goed’.”