De toestand is hopeloos maar niet ernstig
"Ik ben niet succesvol ondanks, maar dankzij mijn autisme"
zo 7 feb. - 5:10
Ik ben niet zoals u.
Op mijn veertiende kreeg ik de diagnose van ADHD en die van het syndroom van Asperger, vandaag eerder Autismespectrumstoornis (ASS) autisme genoemd. Ik zou altijd begeleiding nodig hebben om te kunnen functioneren in het dagelijkse leven. Vandaag ben ik een goed boerende freelance copywriter met een eigen talkshow Techmag, die jaar na jaar groeit.
Ook in de psychologie bestaan er heel wat vooroordelen. Ik pleit bij deze voor een ruimere blik en een focus op kansen in plaats van beperkingen. Niet toevallig ben ik daar ook een boek over aan het schrijven.
Zo kreeg ik samen met mijn diagnose heel wat antwoorden, maar ook veel vragen. Ik was toch niet geobsedeerd door computers of treinen? In tegenstelling tot wat het DSM voorschrijft, ben ik toch extreem extravert? En ik heb toch totaal geen gebrek aan empathie? Hooguit kan ik sociale normen en gedragscodes wat minder goed inschatten.
De verklaring hiervoor: ontwikkelingsstoornissen zijn heterogeen. Ze manifesteren zich dus bij iedereen op een verschillende manier. Daarnaast hebben vrouwen over het algemeen andere symptomen dan mannen, en leren ze hoe ze bepaalde beperkingen kunnen maskeren of compenseren. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het feit dat bij ongeveer 70% van de vrouwen met ASS sprake is van bijkomende problemen en stoornissen. In die mate dat er soms zelfs een extra diagnose wordt gesteld. De zogeheten comorbiditeit.
Ook bij mij is er sprake van een stevige cocktail, die mijn psychologen liever reduceren tot ‘Autismespectrumstoornis, ADHD en OCD’. Door die mooie mix ben ik heel impulsief, communiceer ik zeer direct, heb ik voortdurend nood aan nieuwe impulsen terwijl ik tegelijk heel snel overprikkeld geraak en heb ik last van angst- en hechtingsproblemen.
In mijn 31-jarige bestaan is dat geen evidentie geweest. Want sociaal onaanvaardbaar gedrag is bij vrouwen nóg meer onaanvaardbaar. Bovendien werd mij thuis en op school een hele rits voor mij absurde maar zogezegd auti-vriendelijke maatregelen en principes opgelegd. Aan leren autorijden of verder studeren mocht ik überhaupt niet denken, want zulke dingen waren niet voor mij weggelegd. Ik werd in een keurslijf van de doorsnee, klassieke autist gestoken. Kortom: ik was niet normaal. Daarbuiten voldeed ik ook niet aan de norm van heteroseksualiteit, wat volgens de meer recente onderzoeken óók typisch is voor vrouwen met ASS.
Maar alsjeblieft, heb vooral geen medelijden. Want ik heb mij in juni 2015 bevrijd van dit heet hangijzer. Ik was ongelukkig door het opgelegde conformisme, en werd zelfstandig. Niet alleen door een eigen bloeiend bedrijfje te starten, maar ook mentaal. Mijn ongeremdheid en directheid gebruikte ik om een business maar ook om een persoonlijkheid uit te bouwen. Mijn extreme oog voor detail komt vandaag van pas bij het schrijven en verbeteren van teksten. Mijn zwart-wit denken resulteert in een ongebreideld doorzettingsvermogen. En zo is Autismespectrumstoornis allesbehalve een beperking, maar in de eerste plaats een verrijking. En dat is bij elke stoornis het geval. Die boodschap ga ik de komende maanden naar buiten blijven brengen.
Beluister de column van Magali De Reu via Radio 1 Select (Je hoort er de meest recente fragmenten van Radio 1)
Magali De Reu reageerde op dit artikel uit 'De Morgen': 'Vrouwen kunnen hun autisme beter verbergen'
Ontdek ook de andere columns uit de uitzending:
"Als het hier drie dagen na elkaar regent, hoor ik de boeren zeggen: ’Potverdorie, het is weer nat in de broeken'"
"Het feest op de Grote Markt leek meer en meer oorverdovend Tomorrowland op een dansvloer van lege blikjes"
"Walen leven noodgedwongen meer met de rem op. En hoe meer remmen, hoe meer je die wil lossen."