Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

Touché

"Ik besef nu dat wat we doen in het leven niet zo doorslaggevend is. We zijn echt niet zo belangrijk"

zo 30 jan. - 0:43

Schrijver Rob van Essen omschrijft zichzelf als ‘mens, met een partner en vrienden'. Zijn jonge leven bracht hij door in een streng gereformeerd gezin, wat van hem een kwezelachtig jongetje maakte. Hij kreeg te kampen met levensangst. Schrijven werd zijn redding en dat doet hij nu al vijfentwintig jaar.
Rob Van Essen

Rob van Essen zit al 25 jaar in het schrijversvak. Een beroep dat voor hem een groot deel van zijn leven en persoon is. Als hij zichzelf zou moeten omschrijven, dan kiest hij in de eerste plaats toch voor de term 'schrijver'. "Het is wie ik ben. Ik kan er ook echt van genieten. Maar het is eveneens een dubieus beroep. Het is erg belangrijk dat je steeds relativeert. Het feit dat ik schrijf, verplicht de buitenwereld tot niets. Je verwacht als schrijver al snel erkenning en succes, maar dat gebeurt niet altijd. Het beroep heeft alles in zich om je karakter te misvormen."

Volgend jaar wordt van Essen 60 jaar, maar hij denkt nog niet aan zijn pensioen. Volgens hem gaat een schrijver ook nooit echt op pensioen. "Schrijver, dat ben je voor het leven. Het is een state of mind naast een beroep. En als ik niet meer zou schrijven, zou ik daarover schrijven, denk ik", lacht van Essen.

Christelijke opvoeding

Van Essen groeide op in een erg gelovig gezin. “Mijn ouders waren lid van de zwartekousenkerk, een heel streng protestants geloof. Ik ben als kind ook niet echt opgegroeid met muziek, want dat mocht niet. Dat geloof ging erg ver thuis. We moesten een aantal heel strenge regels volgen die God op voorhand had bepaald in de tien geboden. Dat was het woord van God dus dat was de waarheid”, vertelt Van Essen.

De ouders van van Essen leerden elkaar kennen tijdens de oorlog. Ze waren beiden erg katholiek opgevoed, maar verloren hun geloof naarmate ze ouder werden. “Toen mijn ouders dan vier kinderen kregen, keerden ze in 1966 terug naar de kerk waarin ze waren grootgebracht. Het tegenovergestelde van wat zoveel anderen deden, want gedurende de jaren zestig vertrokken meer mensen uit de kerk dan andersom. Ze hebben dat nooit kunnen of willen verklaren, maar ik denk dat het een soort van vroege midlifecrisis was. Ik was de jongste van vier kinderen, dus ik ben echt opgegroeid met dat geloof, mijn oudere broers en zussen hebben die ommekeer echt meegemaakt. Dat was voor hen niet gemakkelijk.”

"Doordat ik zo opgegroeid ben, nam ik het geloof als kind erg serieus. Ik wou ook dominee worden en afreizen naar gebieden om het woord van God te verspreiden. Er was mij altijd verteld dat mensen, die nog niet bekeerd zijn, sowieso naar de hel zouden gaan, tenzij ze zich zouden bekeren. Ik wou dus zoveel mogelijk mensen bekeren", aldus van Essen.

Ik besef nu dat wat we doen niet zo doorslaggevend is. We zijn echt niet zo belangrijk.

"Op een bepaald moment viel ik van mijn geloof, maar daardoor raak je die mentaliteit nog niet meteen kwijt. Zo heb je de christelijke waarden zoals naastenliefde en medelijden, die op zich wel mooi zijn, maar die je nog steeds moet durven bevragen. Je moet niet altijd willen pleasen. Het besef dat je denken is gevormd door een bepaalde denkrichting, die je dacht achter je gelaten te hebben, heeft een verlichtende ervaring op me gehad", vertelt van Essen. “Nu geloof ik vooral in mijn eigen zintuigen, die me de wereld laten proeven en ontdekken. Ik besef ook dat ik niet zo belangrijk ben. In de kerk zeggen ze je altijd dat wat je doet bepalend is voor je leven in de eeuwigheid, maar ik besef nu dat wat we doen niet zo doorslaggevend is. We zijn echt niet zo belangrijk.”

Liefde

Van Essen is verloofd met schrijfster Lize Spit. "We hebben een zeker leeftijdsverschil en zij heeft de slechte kant van de deal. Zij weet dat we niet samen oud zullen worden en soms vraag ik me dan af: 'Wat heb ik haar aangedaan? Is dit wel goed voor haar?' Maar zij heeft me ten huwelijk gevraagd, dus ik denk wel dat we toch bij elkaar horen", vertelt Van Essen.

Lize zei vorig jaar in ‘Touché’ dat ze heel graag kinderen zou willen en dat ze denkt dat van Essen een erg goede vader zou zijn, omdat hij erg wijs is. “Ik zou een erg oude vader zijn en dan vraag ik me soms af: mag ik dat een kind aandoen? Lize zelf heeft er niets op tegen en ikzelf ook niet. Ik hou van kinderen dus wie weet”, verklaart van Essen.

“Liefde is iets wat ontstaat tussen twee mensen en dat je met elkaar deelt. Ik zie mezelf wel ouder worden met Lize. En ik hoop ook dat het zo mag doorgaan zoals het nu gaat, of zelfs nog beter mag worden. Maar voorlopig loopt alles heel goed”, besluit van Essen.

Touché gemist? Abonneer je hier op de podcast.

Of luister via Radio 1 Select naar het gesprek met Rob Van Essen.

Luister ook:

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet