"Ik denk dat de Fransen door hun genen geen rock-’n-roll kunnen maken"

Hij begint z’n redenering in z’n kindertijd. “Je had toen twee Franse muziektijdschriften: ‘Mademoiselle Age Tendre’ en ‘Salut Les Copains’. Heel mooie, glossy tijdschriften. Daarin zag je dat in die jongerencultuur het Franse chanson heel belangrijk was: Johnny Hallyday, Sylvie Vartan, France Gall. Op dat moment beheersen zij nog de radio, die Angelsaksische golf van de jaren ’60 konden zij even tegenhouden.”

Zeker Hallyday had daar een heel eigen tactiek voor. “Je had de hit van Los Bravos, ‘Black is black’. Hallyday reageerde daar meteen op en maakte een vertaling – naar mijn gevoel een draak van een vertaling. Maar zo zie je dat hij en de andere Franse chansonniers zeer snel probeerden in te spelen op die Angelsaksische golf, waarvan ze wel voelden dat die eraan kwam.”

De figuur Johnny Hallyday intrigeert Hendrickx wel. “In Frankrijk is hij praktisch heilig verklaard. Hij speelde een jaar of 5, 6 geleden een groot concert in het Stade de France. Dat was volledig uitverkocht, en van de ene op de andere dag werd beslist dat TF1 dat volledig zou uitzenden. Ik heb geprobeerd daar objectief naar te kijken. En die band van hem, die is top, maar die vent kan niet zingen!"

"En toch zitten er honderdduizend mensen uit de bol te gaan!” Een groot mysterie voor Hendryckx.

“Nog een voorbeeld: naar het einde van z’n leven wordt hij opgenomen in een kliniek in Los Angeles. Zogezegd voor rugklachten, tot een journalist uitbrengt dat hij helemaal geen rugklachten heeft maar in een afkickkliniek zit."

"Ik was toen in een boekhandel, waar ze een hele afdeling over Hallyday hadden. Ik hoorde een gesprek over Hallyday en durfde te opperen dat hij helemaal geen rugprobleem had maar een alcoholprobleem. Ik heb daar bijna slaag gekregen!”

En zo komt Hendryckx tot een opvallende conclusie. “Ik denk dat de Fransen door hun genen geen rock-’n-roll kunnen maken. In chanson zijn ze meester, daar zijn ze fantastisch in! Maar dat chanson zit in de weg om rock-‘n-roll te zingen."

"Dat voel je bij Johnny. Hij schreeuwt om het toch maar street credibility te geven, maar het blijft een chansonnier die probeert rock-‘n-roll te zingen. En ik denk dat dat het geheim is van het mislukken van de Franse rock-‘n-roll.”

Beluister het volledige fragment:

Lees ook: