De bende van Annemie
“Ik heb gezien hoeveel passie en liefde er in machinewerk steekt.”
di 29 nov. - 4:49
Authentiek karakter
“In Antwerpen breiden oma’s handmatig de pullen voor Maurice. Daar kroop ontzettend veel werk en tijd in, maar het had een heel authentiek karakter.” De bar werd echter groter en de productie met oma’s was soms wat onhandig. “Ze deden gewoon hun goesting,” lacht Veronique, “wat resulteerde in truien die twee maten te groot waren.”
Ze deden gewoon hun goesting
Dus sloeg ze een andere weg in en verplaatste een deel van de productie naar Italië. Daar werd echter enkel machinaal geproduceerd. “Ik voelde mij daar nooit goed bij. Dus bleef er enerzijds een handgebreid label in Antwerpen en is er nu anderzijds de (machinale) productie in Italië.”
Emotionele oma
Op een dag stond er echter een omaatje voor het raam aan de breiwerken te voelen. “Ineens besefte ik dat het dezelfde oma was die in de Italiaanse fabriek aan het hoofd stond, en ze was super emotioneel om alle breiwerken in de koffiebar te zien liggen.” Terwijl de fabriek voor Veronique eerst gewoon machinewerk was, besefte ze opeens dat de oma minstens even veel passie en tijd in de truien stak.
“Net omdat het van een handgebreid label kwam en zij het moest vertalen naar machinewerk, heeft ze uit liefde voor het product er alles aan gedaan om dezelfde look weer te geven. Ik heb gezien hoeveel passie en liefde er in machinewerk steekt.”
Ik heb gezien hoeveel passie en liefde er in machinewerk steekt