De toestand is hopeloos maar niet ernstig
"Ik heb je nooit als nieuwslezer gezien, lieve Martine"
zo 29 nov. - 11:00
Lieve Martine,
Altijd als je mij aanspreekt heb ik het gevoel dat je mij iets komt vertellen. Iets persoonlijks, een momentum dat wij moeten delen of misschien wel gedeeld hebben.
Ik heb je nooit als nieuwslezer gezien, lieve Martine.
Zoals volksvrouwen elkaar vroeger een stukje zelfgebakken taart brachten, kwam jij langs met een stuk bewustwording. Soms zelfs met een levensles, al was je geen moralist.
Iedereen had het altijd over je taalgebruik als vallende ijsklontjes, maar ik was meer verhangen aan het timbre van je stem.
Je was een bergrivier met symfonische muziek.
Ik werd vrolijk van je stem, soms ingetogen.
Je bracht reliëf aan in het kluwen van de wereld. En ook rust.
Bij jou wist je altijd: goed volk.
Er is wat misbaar over je pensionering. Ach lief chagrijn van leeglopers die gestigmatiseerd zijn in hun hulpeloosheid.
Jij was toch geen caféspel, geen fruitautomaat.
Altijd was je aanwezig met hart en ziel. Een verticaal gemoed.
Mag het dan een keer genoeg zijn. Even tijd voor je zelf en je intimi.
Een boek lezen, wie weet schrijven.
Het is mooi geweest Martine.
Zet het ventiel open, laat je gaan.
Zing je talloze volgelingen toe.
En dans, dans, dans.
Beluister de column van Hugo Camps voor 'De toestand is hopeloos maar niet ernstig':
Lees ook:
“Inmiddels is het bijna kerstvakantie en is er een ski-oorlog losgebarsten"
"Sinterklaas was verkleed in een meisje met dikke billen en een trui van Dreamland"
"In deze coronatijden wordt vaak alleen maar negatief gesproken over nietsdoen"