De bende van Annemie
"Ik hoop dat ze na mijn dood muziekinstrumenten maken van mijn beenderen"
vr 15 jan. - 11:22
De dood heeft Dirk Brossé altijd aangegrepen. Zijn vader was begrafenisondernemer en als oudste zoon moest hij vaak meehelpen. "Ik heb honderden, dan niet duizenden lijken in kisten gelegd."
En soms waren daar heel erge verhalen bij. Zo gebeurde het dat hij 's ochtends iemand in het dorp zag, en dat hij 's avonds het lijk moest ophalen met zijn vader. Zelfmoord, was dat dan. Door zijn opvoeding en ervaringen vindt Dirk de dood niet eng of abnormaal, maar natuurlijk.
De dood is iets heel natuurlijks
Kijk op de dood
Door deze ervaringen heeft Dirk een andere kijk op de dood dan andere mensen. Hij heeft geleerd dat de dood zich op elk moment van de dag kan aandienen. Andere mensen duwen dat idee weg, maar hij leeft zijn leven alsof elke dag de laatste is.
De mooiste dood volgens Dirk Brossé? "Als ik niet besef dat ik doodga. Maar ook dat ze van mijn beenderen muziekinstrumenten maken."
Toen Dirk op reis was in Australië leerde hij over de tradities bij de Aboriginals. Daar maakten ze vroeger muziekinstrumenten van menselijke beenderen. "Dat zou ik ook willen, dat ze van mijn beenderen muziekinstrumenten maken."
Herbeluister het volledige gesprek met Dirk Brossé in 'De Bende van Annemie':
