“Ik kan 850 medewerkers aansturen in mijn job, maar mijn eigen zoon niet”

“Mijn zoon heeft een lange weg afgelegd”, vertelt Conny Vandendriessche.  Hij wou na het middelbaar een sabbatjaar nemen. Conny begreep niet meteen waarom hij daar nood aan had. "Als er iemand een sabbatjaar mag nemen, ben ik dat wel”, zei Conny tegen hem. Vervolgens ging Matthijs eventmanagment in Antwerpen studeren en drie maanden erna probeerde hij dezelfde opleiding in Gent. Die opleiding bleek niks voor hem te zijn en dat wou hij haar duidelijk maken. “We zaten aan tafel en hij zei: ‘mama, we moeten écht nog eens praten’.”

Na een jaar stemde ze toch in met zo'n sabbatperiode. Want: “Ik heb altijd een goede verstandhouding en grote liefde voor mijn zoon gehad.” Toen hij vertelde dat hij zou gaan reizen, was haar  eerste gedachte: “Oh nee, hij gaat daar een meisje leren kennen en dan komt hij nooit meer terug naar huis.”  Ze besefte dat ze hem dan als moeder niet zou kunnen tegenhouden.

Ik kan 850 medewerkers aansturen in mijn job, maar dat lukt veel minder met mijn eigen zoon.

Twijfels en schuldgevoelens

Matthijs kwam wel terug naar huis na een jaar reizen, en wist  dat hij voor piloot wilde studeren. Conny vroeg haar af of hij de studies wel zou aankunnen. “Dat is erg, dat je als moeder soms aan je zoon kunt twijfelen.” Maar hij heeft het gerealiseerd en heeft effectief de opleiding succesvol afgerond. 

Conny geeft toe dat ze soms schuldgevoelens heeft. “Als vrouw heb ik een eeuwig dilemma tussen veel werken en de gedachte of ik genoeg tijd heb vrijgemaakt voor mijn zoon.” Dat gevoel zal altijd in haar onderbewustzijn blijven zitten. De onderneemster heeft wel iets bijgeleerd van haar zoon: het is niet erg om tijd te nemen als je het even niet meer weet.