Touché
"Ik moet leren dat ik niet altijd dingen moet doen voor mensen, maar er ook gewoon kan zijn"
zo 20 dec. - 3:24
Simon en Leo zijn een jong koppel. Dan verzinkt Simon in totale rusteloosheid en blijkt -na een aantal merkwaardige gebeurtenissen- dat hij lijdt aan psychische problemen. De balans tussen de twee personages en hoe hun relatie verandert door en met de ziekte, dat is kortweg waar 'Ik ben er niet' om draait.
Van dichtbij meegemaakt
Hoewel Lize Spit zegt dat ze graag haar eigen leven gescheiden houdt van wat ze schrijft, moest ze niet ver zoeken naar het thema van haar tweede boek: "Ik heb het van dichtbij meegemaakt en toen het thema zich voordeed in mijn eigen leven, ben ik er doorheen gegaan. Ik was de persoon die kon observeren en de ziekte vanbinnen en vanbuiten kon leren kennen." Het zorgde ervoor dat de auteur niet moest twijfelen of het wel klopte wat ze neerschreef.
Research
Naast haar eigen ervaringen, heeft Lize ook veel research gedaan. Zo stond ze in nauw contact met Marc Ledoux, een professor en psychoanalyticus die afwisselend werkt in de psychiatrische instelling La Borde in Frankrijk en in Leuven. Ledoux leeft samen met zijn patiënten in de instelling en hielp Spit met het schetsen van een gekleurd beeld: "Ik vond het heel belangrijk om een genuanceerd beeld te tonen, anders dan het zwart-witte dat men vaak ziet".
Met haar boek wil Spit ook tonen hoe een dynamiek kan veranderen, want "het is lastig om als medemens niet mee te lijden met iemand die lijdt. Dat geldt niet alleen voor psychische problemen, maar voor alle ziektes. Het is verbazend hoe lang je je als naaste kan wegcijferen voor iemand die lijdt."
Het is verbazend hoe lang je je als naaste kan wegcijferen voor iemand die lijdt
Zielsverwant
Twee jaar geleden is er voor Lize Spit veel veranderd. Ze leerde Rob van Essen, ook een schrijver, kennen tijden het lezen van zijn boek 'De goede zoon'. "Dat boek was mijn kennismaking met hem en tijdens het lezen van het boek voelde ik een zielsverwantschap. Daarna zijn we verliefd geworden op elkaar en een relatie begonnen."
Het lijkt evident, al is Rob 25 jaar ouder dan Lize. "Mensen hebben geen leeftijd", vertelt Spit daarover. "Mensen hebben een kern vanbinnen die geen leeftijd heeft, al is het wel een nadeel dat een lichaam wél veroudert. Dat heeft consequenties als je een relatie hebt met iemand die veel ouder is. Ik mag daar niet te veel over nadenken, maar dat doe ik wel." Spit biechtte ook op aan Friedl' dat ze twintig procent van haar tijd besteed aan piekeren.
Mensen hebben een kern vanbinnen die geen leeftijd heeft, al is het wel een nadeel dat een lichaam wél veroudert
Dat Spit daar zoveel over nadenkt, komt naar eigen zeggen omdat ze veel controle wil en graag zoveel mogelijk plant. "Op lange termijn is dat niet eenvoudig voor mij. Ik kon dan ook op zoek gaan naar iemand die qua leeftijd beter bij me past, maar ik heb het losgelaten." Lize Spit is zeker van haar liefde, want in Touché geeft ze aan dat ze Rob graag als vader van haar kinderen wil.
Gewoon zijn
De kinderwens mag er dan al zijn, toch zit Lize ook nog met andere zaken die het krijgen van kinderen voorlopig in de weg staan. "Op een dagelijkse basis raak ik heel veel energie kwijt in het ervoor zorgen dat mensen bij me blijven. Ik heb verlatingsangst en moet nog leren dat ik niet altijd dingen moet doen voor anderen, maar er ook gewoon kan zijn. Momenteel ben ik nog te veel bezig met die verlatingsangst waardoor ik nog geen moeder kan zijn. Ik moet eerst beter worden in gewoon zijn", geeft ze toe.
Op een dagelijkse basis raak ik heel veel energie kwijt in het ervoor zorgen dat mensen bij me blijven
Voor die angsten gaat Spit een paar keer per maand praten met een therapeut: "Ik was vroeger ook al in therapie geweest voor een angststoornis, maar nu doe ik een ander soort therapie. Ik kan niet zomaar meer mijn verhaaltje vertellen, maar krijg nu oefeningen. Dat heeft me inzichten gegeven en dat helpt me."
