"Ik plooi de handgeschreven brief weer dicht en ga koffie halen. Om wakker te blijven"

Donderdag 26 januari

Er lag een brief op mijn bureau. Mijn naam en adres zijn met de hand geschreven, en dan nog wel met vulpen. Fijn, dacht ik, eindelijk nog eens een mens die pen en papier neemt om mij een boodschap te sturen en niet het kille electronische internet verkiest. Ik deed de brief dan ook meteen open, met mijn jas nog aan, en begon te lezen.

"Geachte,

Betreft : uw ‘vreemdelingenprogramma’ 2015 – 2020"

Even terzijde voor wie het nog niet weet : ik werk voor Canvas aan een programma waarbij we 20 asielzoekers die in 2015 of 2016 in ons land zijn aangekomen zullen volgen tot 2020. Krijgen ze asiel, moeten ze terug, leren ze de taal, vinden ze werk, dat soort dingen willen we weten. Het programma zelf zenden we pas uit in 2020.

Maar dit dus terzijde. Ik lees verder :

"Het interesseert me totaal niet of een bepaalde vluchtelingenfamilie al dan niet goed integreert.

Uw intentie is pure volksmanipulatie. Kom a.u.b. niet aandraven met zo’n romantisch assepoesterverhaal. Jullie journalisten zijn allemaal in hetzelfde bedje ziek. De roze bril bovenhalen en een politiek correct theater opvoeren.

Ik moet geen vreemdelingen. En zeker niet met zo’n ambetante, afstotelijke islamitische smoel. Dit jaar hoop ik dan ook op een overwinning voor Geert Wilders, Marine Le Pen en Alternative für Deutschland

Met vriendelijke groeten."

Ik plooi de handgeschreven brief weer dicht, steek hem in mijn agenda voor 2017, doe mijn jas uit en ga koffie halen. Om wakker te blijven.